۳۱۲,۰۰۰ تومان
| انتشارات | |
|---|---|
| شابک | 978-620-9-16943-4 |
| تعداد صفحات | 104 |
کتاب From Multimedia to the Metaverse: A Sociological Perspective اثری عمیق و تفکربرانگیز از دکتر طهمورث شیری است که بهصورت میانرشتهای مرزهای جامعهشناسی، رسانه و فناوری را درهم میآمیزد. این کتاب با ۱۰۴ صفحه، توسط انتشارات بینالمللی Scholars’ Press منتشر شده و به بررسی تأثیر فناوریهای نوین بر ساختار اجتماعی، فرهنگی و هویتی بشر در عصر دیجیتال میپردازد.
🧠 هدف نویسنده، بازنگری در مفهوم «انسان اجتماعی» در جهانی است که از چندرسانهای (Multimedia) به سوی متاورس (Metaverse) در حرکت است. او با زبانی علمی اما روان، نشان میدهد چگونه تحولات فناورانه نهفقط ابزارهای ارتباطی بلکه بنیانهای اجتماعی و حتی تعریف «خود» انسان را دگرگون کردهاند.
در فصل نخست، با عنوان The Human Mosaic in Digital Realms، نویسنده پویاییهای هویت انسانی را از دوران ارتباط شفاهی تا دنیای پلتفرمهای تعاملی ردیابی میکند. او تأکید دارد که رسانهها همانند آینههایی اجتماعی، بازتابدهنده و شکلدهندهٔ رفتارها، ارزشها و روابط انسانها هستند. بهویژه در فضای مجازی که مرز میان واقعیت و بازنمایی کمرنگ شده، مفهوم هویت، انعطافپذیر و چندبعدی میشود.
در ادامه، The Evolution of Human Interaction through Technology به تحولات تاریخی تعامل انسانی از تلگراف و رادیو تا شبکههای اجتماعی و دنیای متاورسی میپردازد. این فصل با رویکردی تاریخی نشان میدهد که فناوری همیشه در خدمت توسعهٔ اجتماع بوده اما در هر مرحله، شکل تازهای از قدرت، نظارت و وابستگی را نیز به همراه آورده است.
🪞 در بخش Media as Social Mirrors، نویسنده تحلیل میکند چگونه رسانهها از فرهنگ شفاهی به پلتفرمهای沉浸گر (immersive) تحول یافتهاند؛ جایی که تصویر، صدا و حرکت، بهصورت همزمان تجربه میشوند. در این بستر، جامعهٔ انسانی در حال بازتعریف معنا، ارتباط و حتی احساسات خود است.
موضوع Identity Construction in Digitally Mediated Environments نشان میدهد چگونه افراد در بستر دیجیتال، هویت خود را بهصورت پویا، چندگانه و مبتنی بر بازخورد دیگران شکل میدهند. فضای مجازی دیگر صرفاً عرصهٔ بیان نیست، بلکه صحنهای برای بازآفرینی خویشتن است.
در Symbolic Boundaries and Community Formation in Online Spaces، شکلگیری جوامع آنلاین و مرزهای نمادین میان گروههای اجتماعی بررسی میشود. نویسنده استدلال میکند که متاورس، جامعهای بیمرز اما ساختارمند است؛ مکانی که روابط بر اساس داده، نشانه و هویت دیجیتال سازمان مییابند.
و سرانجام، The Metaverse as a New Stage of Social Existence، جایی است که نویسنده از «زیست اجتماعی نوین» سخن میگوید؛ جهانی که در آن، حضور، تعامل و تعلق دیگر محدود به زمان و مکان نیست.
📘 فصل دوم با عنوان Theoretical Frameworks of Media Sociology پایهٔ نظری کتاب را تشکیل میدهد. در این فصل، دکتر شیری به سراغ رویکردهای کلاسیک مانند ساختارگرایی و پساساختارگرایی رفته و سپس نظریههای نوینی چون «جامعهٔ شبکهای» و «تعامل نمادین در بستر مجازی» را بررسی میکند. او در بخش Power, Ideology, and Representation in Digital Culture نشان میدهد که چگونه قدرت و ایدئولوژی در قالب کدها و الگوریتمها بازتولید میشوند؛ همانجا که کنترل اجتماعی بهصورت نامرئی اما مؤثر عمل میکند.
فصل سوم، From Multimedia to Extended Reality، گذر از رسانههای چندگانه به واقعیتهای گسترده (XR) را روایت میکند. در بخش The Convergence of Image, Sound, and Interaction، ترکیب چندحسی تجربههای دیجیتال بررسی میشود. سپس در The Rise of Immersion، مفهوم غوطهوری در دنیای مجازی بهعنوان تجربهای فرهنگی تفسیر میگردد. نویسنده همچنین به «اقتصاد توجه» در پلتفرمهای XR اشاره کرده و نقش عاملیت انسانی در برابر خودکارسازی هوش مصنوعی را تحلیل میکند.
💰 در فصل چهارم، Metaverse Economies and Digital Inequalities، دکتر شیری ابعاد اقتصادی جهان مجازی را میکاود. او از «سرمایهٔ دیجیتال»، «کار مجازی»، «خلاقیت آنلاین» و «مالکیت در فضای بلاکچین» سخن میگوید. در بخش Blockchain, NFTs, and the Reconfiguration of Value، به بازتعریف مفهوم ارزش در متاورس اشاره میکند؛ جایی که دارایی دیجیتال به ابزار جدید قدرت و تمایز اجتماعی تبدیل میشود.
با این حال، او هشدار میدهد که این تحولات ممکن است شکافهای تازهای در دسترسی، سواد دیجیتال و فرصتهای شغلی ایجاد کند. در نتیجه، برابری اجتماعی باید در مرکز سیاستگذاریهای دیجیتال آینده قرار گیرد.
👥 فصل پنجم، Culture, Identity, and the Self in Virtual Worlds، یکی از جذابترین بخشهای کتاب است. این فصل به بررسی هویتهای پساهومانی، آواتارها و ایگوهای مجازی میپردازد. در بخش Gender, Race, and Representation in Digital Spaces، نویسنده تحلیل میکند که چگونه مسائل جنسیت، نژاد و بازنمایی در فضای دیجیتال بازتولید یا بازتعریف میشوند. او از «اقتصادهای عاطفی» سخن میگوید که در آن، احساسات انسانی خود به کالا تبدیل میشوند و از «ترکیب فرهنگی در متاورس» بهعنوان شکل تازهای از جهانیشدن فرهنگی یاد میکند.
📚 در پایان کتاب، فهرستی از منابع علمی آورده شده است که مبنای نظری مستحکمی برای پژوهشگران فراهم میکند. هر بخش از این اثر، بر پایهٔ منابع معتبر جامعهشناسی رسانه و فلسفهٔ فناوری نگاشته شده و بههمیندلیل میتواند درسی ارزشمند برای دانشجویان ارتباطات، جامعهشناسی دیجیتال، فلسفهٔ رسانه و مطالعات فرهنگی باشد.
کتاب From Multimedia to the Metaverse: A Sociological Perspective نهتنها یک پژوهش جامعهشناختی، بلکه بیانیهای فکری برای عصر متاورس است. دکتر طهمورث شیری با نگاهی عمیق، مسیر تاریخی فناوریهای ارتباطی را از رسانههای چندرسانهای تا واقعیتهای ترکیبی ترسیم میکند و از خواننده میخواهد تا فراتر از هیاهوی تکنولوژی، به معنا و پیامدهای انسانی آن بیندیشد.
🌐 از دیدگاه سئوی گوگل، این کتاب کلیدواژهای مهم برای پژوهشهای حوزهٔ media sociology، metaverse culture و digital identity محسوب میشود. جستوجوگران مفاهیمی چون «تحلیل جامعهشناسی متاورس»، «هویت دیجیتال در جهان مجازی» یا «رسانههای沉浸گر» بهاحتمال زیاد به این کتاب خواهند رسید؛ زیرا اثر حاضر پیوندی میان نظریههای کلاسیک و پدیدههای نوین برقرار میکند.
از نظر محتوا، کتاب سه سطح پژوهشی را پوشش میدهد:
🎯 یکی از نقاط قوت این اثر، زبان میانرشتهای آن است؛ نویسنده با مهارت، مفاهیم فلسفی، فرهنگی و فناورانه را در قالبی یکپارچه ارائه میکند. این ویژگی باعث شده که کتاب هم برای پژوهشگران دانشگاهی و هم برای علاقهمندان به آیندهٔ فناوریهای ارتباطی جذاب باشد.
از سوی دیگر، سبک نگارش کتاب بهگونهای است که خوانندهٔ عمومی نیز میتواند بدون پیشزمینهٔ عمیق نظری، مفاهیم اصلی را درک کند. نثر روشن، ساختار منظم و ارجاع به پدیدههای واقعی مانند شبکههای اجتماعی، پلتفرمهای بازی و محیطهای واقعیت مجازی، کتاب را از حالت صرفاً نظری خارج کرده و به اثری اجتماعی–فرهنگی بدل ساخته است.
📈 در بُعد آکادمیک، From Multimedia to the Metaverse: A Sociological Perspective میتواند بهعنوان منبع درسی یا مرجع پژوهشی در رشتههای زیر بهکار رود:
در بُعد فرهنگی، این کتاب درک تازهای از مفهوم «انسان دیجیتال» ارائه میدهد. نویسنده معتقد است که ورود انسان به متاورس نه صرفاً گامی فناورانه بلکه تحولی هستیشناختی است؛ تغییری در چگونگی تجربهٔ جهان و بازتاب خویشتن.
🌈 در پایان، باید گفت که کتاب From Multimedia to the Metaverse: A Sociological Perspective پلی میان دنیای واقعی و مجازی میسازد. اثری است که بهجای شیفتگی نسبت به تکنولوژی، دعوت به تفکر میکند؛ به ما یادآوری میکند که حتی در ژرفای واقعیت مجازی، این انسان است که معنا میآفریند.
برای پژوهشگران، استادان دانشگاه و علاقهمندان به آیندهٔ جامعه در عصر دیجیتال، این کتاب منبعی ضروری است. ترکیب رویکرد تحلیلی، نگاه انتقادی و نثر روان، آن را در ردیف آثار شاخص در حوزهٔ Media Sociology and Metaverse Studies قرار میدهد.
✨ انتشار این کتاب توسط Scholars’ Press نشان از جایگاه علمی نویسنده و اهمیت جهانی موضوع دارد. چه بهعنوان یک پژوهشگر، چه بهعنوان فردی کنجکاو در تحولات فرهنگی فناوری، مطالعهٔ این کتاب میتواند دریچهای نو به درک جامعهٔ آینده بگشاید.
این کتاب تحلیلی جامعهشناختی از سیر تحول رسانهها از عصر گفتاری و چندرسانهای تا متاورس ارائه میدهد. نویسنده با نگاهی عمیق، نشان میدهد چگونه فناوریهای نوین مانند واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، شکل جدیدی از زیست اجتماعی، هویت و تعامل انسانی را پدید آوردهاند. 🌐
نویسنده دکتر طهمورث شیری است؛ پژوهشگری که در حوزهٔ جامعهشناسی رسانه، فناوری و فرهنگ دیجیتال فعالیت دارد. آثار او معمولاً بر تلاقی انسان، فناوری و معنا در عصر دیجیتال تمرکز دارند.
کتاب شامل پنج فصل اصلی و بخشی از منابع است که بهصورت تدریجی از تحلیل نظری تا بررسی کاربردی متاورس پیش میرود. هر فصل بر جنبهای از تحول دیجیتال تمرکز دارد—از هویت مجازی تا اقتصاد متاورسی و نابرابریهای دیجیتال.
هدف کتاب، بازاندیشی در مفهوم «انسان در جهان دیجیتال» است؛ اینکه چگونه ما در فضاهای مجازی مرزهای واقعیت، هویت و اجتماع را بازتعریف میکنیم. 🧩
زیرا نویسنده معتقد است که فناوری از ابزار انتقال اطلاعات فراتر رفته و اکنون به بستری برای زیستن اجتماعی بدل شده است. متاورس ادامهٔ منطقی چندرسانهایهاست، اما با عمق حضور و تعامل واقعیتر.
پژوهشگران علوم اجتماعی، ارتباطات، مطالعات رسانه، فلسفهٔ فناوری و حتی طراحان دیجیتال که به فهم لایههای انسانی و فرهنگی متاورس علاقه دارند. 🎓
فصل نخست با عنوان The Human Mosaic in Digital Realms به چگونگی تحول تعامل انسانی از فرهنگ شفاهی تا پلتفرمهای غوطهورکننده میپردازد. این فصل بر بازتاب اجتماعی رسانه و نقش آن در ساخت هویت فردی تمرکز دارد.
فصل دوم، چارچوبهای نظری جامعهشناسی رسانه را مرور میکند؛ از رویکردهای کلاسیک تا نظریههای شبکهای و پساساختارگرایی. در این بخش، مفاهیمی مانند قدرت، ایدئولوژی و بازنمایی در فرهنگ دیجیتال تحلیل میشود.
کتاب نشان میدهد که فناوری صرفاً ابزار نیست بلکه یک ساختار اجتماعی است که ارزشها، هنجارها و روابط قدرت را بازتولید میکند. 🤖
بهعنوان «مرحلهای نو از وجود اجتماعی» که در آن مرز میان واقعیت و مجاز از میان میرود و انسان در زیستجهان دادهای بازتعریف میشود.
دکتر شیری از ترکیب نظریهٔ کنش متقابل نمادین، ساختارگرایی شبکهای و تحلیل قدرت فرهنگی بهره میگیرد تا نشان دهد چگونه تعاملات در متاورس شکل میگیرند و معنا مییابند.
این فصل گذار از رسانههای چندرسانهای به واقعیتهای توسعهیافته (XR) را توضیح میدهد. در آن از همگرایی تصویر، صدا و تعامل سخن میرود و اقتصاد توجه در پلتفرمهای غوطهور بررسی میشود. 💡
زیرا در جهان مجازی، تمرکز انسان ارزشمندترین سرمایه است. اقتصاد توجه تعیین میکند که چه محتوایی دیده شود و چه کسی قدرت فرهنگی بیشتری داشته باشد.
به اقتصادهای متاورسی و نابرابریهای دیجیتال. نویسنده با تحلیل مفاهیمی چون سرمایهٔ دیجیتال، مالکیت مجازی و بلاکچین نشان میدهد چگونه شکافهای طبقاتی در جهان مجازی نیز بازتولید میشوند. 💰
NFTها بازتابی از ارزشگذاری فرهنگی و اجتماعی بر خلاقیتاند. نویسنده آنها را نمونهای از بازتعریف مالکیت و ارزش در عصر دیجیتال میداند.
این فصل بر فرهنگ و هویت در جهانهای مجازی تمرکز دارد؛ از مفهوم هویت پساهانسانی تا بازنمایی جنسیت و نژاد در فضاهای دیجیتال و شکلگیری اجتماعات عاطفی.
او معتقد است هویت در متاورس دیگر به بدن فیزیکی محدود نیست؛ بلکه مجموعهای از دادهها، آواتارها و روابط است که انسان را در شکلهای جدیدی بازآفرینی میکند. 🧬
بله، دکتر شیری با رویکردی انتقادی به پیامدهای قدرت، نابرابری و نظارت در جهان دیجیتال میپردازد و از لزوم سواد دیجیتال و اخلاق رسانهای سخن میگوید.
منابع بهروز و علمی از حوزههای جامعهشناسی ارتباطات، مطالعات فرهنگی و فلسفهٔ فناوری هستند که بنیان نظری کتاب را استوار کردهاند.
اینکه انسان باید در مواجهه با متاورس، آگاهانه میان آزادی و وابستگی دیجیتال تعادل برقرار کند و هویت خود را در میان امواج دادهها بازتعریف نماید. 🌍
زیرا این ناشر اروپایی در حوزهٔ آثار پژوهشی دانشگاهی تخصص دارد و چاپ این اثر، جایگاه بینالمللی دیدگاههای جامعهشناسی رسانهٔ ایران را تقویت میکند. 🌎
این اثر را میتوان پلی میان جامعهشناسی کلاسیک و مطالعات دیجیتال نوین دانست؛ اثری که نظریههای دورکیم، وبر و بودریار را با واقعیتهای متاورس پیوند میزند.
نثر کتاب علمی، روان و تفسیرمحور است. نویسنده با پرهیز از اصطلاحات پیچیدهٔ فنی، مفاهیم نظری را با مثالهای ملموس از رسانههای دیجیتال پیوند میدهد تا خواننده به درک عمیقتری از فضای مجازی برسد. 📖
نویسنده از ترکیب جامعهشناسی تفسیری و تحلیل فرهنگی دیجیتال بهره میگیرد. این تلفیق باعث میشود تا کتاب نهتنها به تحلیل دادهها بلکه به معنا و تجربهٔ انسانی در جهان مجازی نیز بپردازد.
زیرا چارچوب نظری جامعی از جامعهشناسی متاورس ارائه میدهد و میتواند مبنایی برای پایاننامهها، پروژههای میانرشتهای و درسهای «رسانه و جامعه» باشد. 🎓
بله. اگرچه مباحث آن آکادمیک است، اما ساختار مرحلهبهمرحله و مثالهای فرهنگی سبب میشود تا خوانندهٔ غیرتخصصی نیز بتواند با مفاهیم اصلی همراه شود.
دکتر شیری آینده را عرصهای میبیند که در آن انسان، داده و معنا به هم میپیوندند. او متاورس را نه صرفاً پدیدهای فناورانه بلکه تحولی هستیشناختی میداند که در آن انسان بهطور مداوم بازتعریف میشود. 🤖
او با نگاهی انتقادی هشدار میدهد که متاورس ممکن است شکافهای اجتماعی را تشدید کند؛ از سواد دیجیتال گرفته تا دسترسی به فناوری و فرصتهای اقتصادی.
در کتاب توضیح داده میشود که فناوریهایی مانند بلاکچین و NFT میتوانند شیوهٔ تولید، توزیع و مالکیت اثر را دگرگون سازند، اما همزمان مسائل اخلاقی و قانونی جدیدی ایجاد میکنند.
بله، نویسنده در بخشهایی از کتاب به پرسشهای فلسفی دربارهٔ ماهیت واقعیت، آگاهی و مرز میان انسان و ماشین میپردازد؛ پرسشهایی که از عصر دکارت تا امروز همچنان زندهاند. 🧩
کتاب توضیح میدهد که در فضای متاورسی، انسان با انتخاب آواتارها و نقشهای متنوع، نوعی «خود چندلایه» میسازد که ترکیبی از واقعیت، تخیل و بازنمایی است.
نگاه او دووجهی است؛ از یکسو متاورس را فرصت بازتعریف انسان میداند و از سوی دیگر، نسبت به خطرات تمرکز قدرت، دادهمحوری افراطی و کنترل فرهنگی هشدار میدهد. ⚖️
او بر شکلگیری «اقتصاد عاطفه» تأکید میکند؛ جایی که واکنشهای احساسی، لایکها و حضور آنلاین به سرمایهٔ اجتماعی و فرهنگی تبدیل میشوند.
اینکه نباید فناوری را تنها از زاویهٔ ابزار دید، بلکه باید آن را بهمثابه نظامی اجتماعی و فرهنگی مطالعه کرد که بر ذهن، بدن و معنا اثر میگذارد. 🧠
نویسنده میکوشد نظریههای کلاسیک جامعهشناسی را در بستر رسانههای تعاملی بازخوانی کند تا نشان دهد مفاهیم چون «قدرت»، «نقش» و «کنش» در جهان دیجیتال شکل تازهای یافتهاند.
رشتههای جامعهشناسی، مطالعات رسانه، علوم ارتباطات، فلسفهٔ فناوری، مطالعات فرهنگی و حتی طراحی بازی و محیطهای مجازی میتوانند از این اثر بهره ببرند. 🎮
ارجاعات علمی دقیق و مبتنی بر منابع معتبر بینالمللیاند و از نظریهپردازان بزرگی چون مکلوهان، گیدنز، کاستلز و بودریار استفاده شده است.
ارائهٔ تصویری نظاممند از چگونگی گذار انسان از زیست رسانهای به زیست متاورسی، بهگونهای که مرز میان ارتباط، هویت و قدرت بازتعریف میشود.
بله، دکتر شیری با الهام از زمینههای فرهنگی شرقی، مفهوم ارتباط انسانی را از منظر همبستگی، معنا و اخلاق اجتماعی تحلیل میکند و از تقلید کورکورانه از غرب پرهیز میدهد. 🌸
او بر ضرورت شکلگیری «انسان آگاه دیجیتال» تأکید دارد؛ انسانی که در متاورس زیست میکند اما ارزشهای انسانی، اجتماعی و اخلاقی خود را از دست نمیدهد. 🌐
| انتشارات | |
|---|---|
| شابک | 978-620-9-16943-4 |
| تعداد صفحات | 104 |