کتاب مکانیسم رهایش داروی سیتارابین در سیستم های دارو رسانی

فصل 1: کلیات 9
مقدمه 10
نانو فناوری 13
روشهای تهیه نانو ذرات 15
انواع نانو ذرات و کاربرد آنها 19
کامپوزیت 23
معرفی انواع پلیمرها 37
معرفی کیتین و ساختار آن 38
معرفی کیتوزان و ساختار آن 40
کاربردهای کیتین و کیتوزان در صنایع مختلف 45
اهمیت کیتوزان در پزشکی و علوم دارویی 50
سیستمهای دارو رسانی نانو ذرات 67
جذب سطحی 113
مدلهای همدماهای جذب سطحي 119
سنتیک جذب سطحی 125
آنالیز خطای مدل با داده های تجربی 128
فصل 2: پیشینه مطالعات 131
فصل 3: جذب و رهایش دارو به کمک نانو حامل ها 165
مقدمه 166
داروی مورد استفاده (سیتارابین) 166
مواد شیمیایی مورد استفاده 167
دستگاههای مورد استفاده 168
روش سنتز نانو ذرات مغناطیسی اکسید آهن Fe3O4 169
تهیه محلول استوک اولیه و ثانویه و تعیین محدوده کالیبراسیون 172
تهیه بافر جادویی 173
بررسی اثر pHZPC 175
اثر زمان تماس 175
اثر غلظت اولیه داروی سیتارابین در دماهای مختلف 176
اثر مقدار جاذب و زمان تماس 177
اثر غلظت اوليه دارو و زمان تماس 177
پروسه رهایش دارو 178
فصل4: تجزیه و تحلیل داده ها 181
بررسی مشخصات (a) نانو ذرات اکسید آهن (Fe3O4)، 182
(b) نانو کامپوزیت مغناطیسی کیتوزان/ اکسید آهن (Fe3O4/Chitosan) و (c) نانوکامپوزیت مغناطیسی سیتارابین/ کیتوزان/ اکسیدآهن (AraC/Fe3O4/Chitosan) تهیه شده 182
تعیین زمان بهینه جذب داروی سیتارابین 196
اثر دما و غلظت اولیه داروی سیتارابین 199
بررسی ایزوترم فرآیند جذب 201
اثر غلظت و دما 202
پارامترهای ترمودینامیکی جذب سطحی 211
مدلهای سنتیکی جذب 213
اثر غلظت اوليه و زمان 218
فصل 5: نتیجه گیری 227
نتیجه گیری 228
منابع 232

á   ترمیم زخم

آگلوتیناسیون پروتئین­های خون و فعال شدن پلاکت­ها هر دو با تقویت تشکیل لخته فیبرین مرتبط هستند [48]. مهمتر از آن، گروه های آبگریز بر روی سطح مشتقات کیتوزان پیوند زده می­شوند که به طور قابل توجهی خواص هموستاتیک مواد را بهبود می­بخشد [49]. هنگامی که با مواد دیگر ترکیب می­شود، کیتوزان N-الکیله^[1] شده مواد عالی را به فعالیت پانسمان هموستاتیک بهینه و توانایی چسبندگی خوب در سطح زخم خونریزی تبدیل می­کند. علاوه بر این، کیتوزان N-آلکیله شده این پتانسیل را دارد که خون مایع کامل را در مدت کوتاهی به ژل تبدیل کند. در نتیجه، ممکن است برای جلوگیری از خونریزی ناشی از صدمات خفیف و قابل توجه استفاده شود. در نتیجه، نشان داده شده است که کیتوزان N-آلکیله شده انعقاد خون [50] را به طور قابل توجهی سرعت می­بخشد. مواد هموستاتیک مبتنی بر کیتوزان N-الکیله شده در حال حاضر به اشکال مختلف در دسترس هستند، به عنوان مثال، پودر، فوم، گاز و سایر شرایط.

á   تشخیص سرطان

یکی از امیدوارکننده‌ترین نشانگرهای زیستی فلورسانس، نانوکریستال‌های نیمه رسانا هستند [51]. اگرچه این نانوکریستال در استفاده از آن موفق بوده است، اما نگرانی از سمیت سلولی ناشی از محتوای فلزات سنگین آن مطرح شده است. به دلیل ماهیت غیر سمی، نانوذرات کیتوزان در این زمینه محبوبیت بیشتری پیدا می‌کنند. نانوذرات کیتوزان دارای اثر ضد سرطانی هستند و این ممکن است به این دلیل باشد که اندازه آنها کوچک است [52]. هنگامی که ذرات کیتوزان کوچکتر می­شوند، فراهمی زیستی آنها افزایش می­یابد [53].

á   پشتیبانی از بی حرکتی آنزیم

تثبیت آنزیم معمولاً با کیتوزان امکان پذیر است زیرا مقاومت شیمیایی بالاتری دارد و برهمکنش کاتیون­های فلزی با فعالیت آنزیم وجود ندارد. کیتوزان برای تثبیت آنزیم به دلیل گروه عامل آمینه موجود در ترکیب ایده آل است [53]. تریپسین متقاطع با گلوتارآلدئید تثبیت شده بر روی نانوذرات اصلاح شده با اسید لینولنیک، پایداری حرارتی و دمای بهینه تریپسین جدا شده را بهبود بخشیده است. دانشمندان قادی و همکاران نشان داد که نانوذرات کیتوزان ممکن است برای تثبیت آنزیم لیپاز استفاده شود [53]. جذب و بارگذاری به دلیل رابطه لیپاز وابسته به کیتوزان بهبود می­یابد.

á   مهندسی بافت استخوان

استئوبلاست­ها^[2] سلول­هایی هستند که استخوان، یک بافت همبند معدنی را تولید می­کنند. نشان داده شده است که فیبریل کلاژن معدنی جزء اصلی ساختار استخوان است. این شامل آپاتیت کربناته، ژلاتین و ذرات آب است [54]. آلوگرافت، اتوگرافت و استخوان­های مصنوعی ممکن است برای بازگرداندن عملکرد استخوان در بیمارانی که دچار آسیب های شکستگی شده­اند استفاده شود. اتوگرافت معمولاً بهترین روش برای ترمیم استخوان در نظر گرفته می­شود. اگرچه این فرآیند دارای مزایایی است، اما محدودیت‌هایی نیز دارد، از جمله در دسترس بودن محدود، احتمال انتقال بیماری بین دو طرف مشترک (گیرنده و اهداکننده) و ناراحتی در محل اهداکننده. به دلیل محدودیت‌های آلوگرافت، ایجاد پیوندهای استخوان مصنوعی که از این محدودیت‌ها فراتر می‌روند، نشان‌دهنده نیاز قابل توجهی برای ترمیم استخوان است، عمدتاً از طریق دستگاه‌های بیومیمتیک که ویژگی‌های رسانای استخوانی را نشان می‌دهند. با استفاده از روش خشک کردن انجمادی، ای و همکاران. یک داربست کیتوزان متخلخل سه بعدی پر شده با مقادیر مختلف هیدروکسی آپاتیت در اندازه نانو برای تسهیل توسعه استئوبلاست­های مبتنی بر انسان ایجاد کرد. سورفکتانت­های غیریونی و نانولوله­ها به طور قابل توجهی مدول کششی و الاستیک داربست­های کیتوزان معمولی را افزایش می­دهند. مطالعات چسبندگی سلولی انجام شده برای تعیین سازگاری سلولی داربست نشان داد که افزودن سورفکتانت­های غیریونی به طور قابل توجهی بر سازگاری سلولی داربست تأثیر می­گذارد، با افزایش چسبندگی استئوبلاست به دلیل گسترش 59 درصدی سورفکتانت­های غیریونی. بر اساس یافته­های این مطالعه، نانولوله‌های کربنی تک‌جداره^[3] همچنین چسبندگی سلولی را به طور قابل توجهی بهبود بخشیدند. بر این اساس، معرفی نانولوله‌های کربنی تک‌جداره به داربست کیتوزان ممکن است خواص سازگاری سلولی مواد کامپوزیت را افزایش دهد [55].

á   بیوسنسور

شناسایی ترکیبات فعال فیزیولوژیکی در تحقیقات زیست پزشکی حیاتی است. چندین مرتبه محدودیت تشخیص کمتر با استفاده از نانومواد در کاربردهای سنجش زیستی به دست آمده است که نشان دهنده ظرفیت آنها برای تولید عملکرد برتر با حساسیت‌های بیشتر و محدودیت‌های تشخیص کاهش یافته است. نسبت سطح به حجم بالا و واکنش‌پذیری الکتروشیمیایی قوی در موادی که در تولید بیوالکترودها به کار می‌روند، اغلب متکی هستند. برای مثال، یک 5′-آمین مخصوص سالمونلا تیفی که به صورت کووالانسی از طریق کیتوزان توسط گلوتارآلدئید پیوند خورده است، به عنوان یک کاوشگر برای تشخیص بیماری تیفوئید سریع توسط سینگ و همکارانش استفاده شد. کیتوزان که زیست سازگاری بسیار خوبی دارد، تثبیت DNA را افزایش می­دهد و امکان انتقال الکترون­ها بین DNA و سطح الکترود را فراهم می­کند. باید تلاش کرد تا نانوذراتی تولید شود که ممکن است با گنجاندن قابلیت‌های حسی در روش‌های درمانی از بیماری جلوگیری کند [56].