کتاب زیرسازی و آسفالت

عنوان صفحه

فصل 1 9
انواع روسازی ها 9
روسازی های انعطاف پذیر 10
لایه آسفالتی 11
انواع مخلوط های آسفالتی 11
عوامل مؤثر بر قیمت آسفالت و آسفالت کاری 20
فصل 2 35
زیرسازی آسفالت 35
مراحل زیرسازی آسفالت 36
آماده‌سازی محل برای مراحل زیرسازی آسفالت 40
کنترل کیفیت در فرآیند طراحی و اجرای زیرساز 42
مانیتورینگ و آزمون‌های کیفیت 43
جاده‌های بتنی تقویت شده با الیاف پلیمری 49
کاربرد جاده‌های قیری 50
فرصت های استفاده از ژئوگریدها 52
ویژگی‌های لایه زیراساس و اساس 53
نحوه متره و برآورد آسفالت 56
محاسبه حجم آسفالت و قیر 57
نکات مهم در برآورد متره آسفالت 57
فصل 3 59
فناوری آسفالت 59
پلیمر SBS 59
قیرهای اصلاح‌شده با پلیمر SBS 59
نتیجه آزمایش‌های مربوطه برای استفاده از SBS در تغییر خواص قیر 60
آسفالت هوشمند 63
نانو مواد به کار رفته در اصلاح آسفالت 66
خصوصیات فیزیکی مصالح 72
نسبت ظاهری الیاف 74
كاهش ضخامت لایه خاکریز در جاده ها 78
روسازي راه و آسفالت پليمري 78
فناوری‌های جدید در بهسازی روسازی آسفالتی 86
منابع و مآخذ 89

 

 

درجه حرارت پخش آسفالت

درجه حرارت پخش آسفالت بستگی به جنس و ضخامت قشر آسفالت و دانه بندی آن و همچنین خصوصیات فیزیکی قیر موجود در آن دارد. حداقل درجه حرارت بتن های آسفالتی گرم به هنگام پخش، 120 درجه سانتیگراد می‌باشد.

درجه حرارت هوا هنگام پخش آسفالت

حداقل درجه حرارت هوا برای پخش آسفالت، 10 درجه سانتی گراد می‌باشد. چنانچه هوا رو به سردی رود عملیات پخش آسفالت در کمتر از 10 درجه سانتی گراد مجاز نمی‌باشد.

پخش آسفالت باید ترجیحا در فصول مناسب و گرم سال که درجه حرارت سطح راه بیش از 25 درجه سانتی گراد است، اجرا گردد.

مقایسه آسفالت سرد و گرم

آسفالت گرم از سنگ‌ دانه‌های خردشده و دانه‌ بندی شده که در کارخانه با قیر با هم ترکیب می‌شوند و حرارت می‌ بینند، ساخته می‌شود. در حالی که آسفالت سرد از به مخلوط سنگ‌ دانه‌‌‌‌‌‌‌ ها با قیرهای محلول یا قیرابه‌‌‌‌‌‌‌ها در دمای محیط به وجود ‌می‌ آید.

آسفالت گرم تقریبا با همان درجه حرارت تولیدشده در کارخانه روی سطوح موردنظر نصب و اجرا می‌شود؛ اما آسفالت سرد در دمای محیط و یا تحت اثر حرارت باید خشک باشد، سپس مورداستفاده قرار گیرد.

آسفالت گرم محدودیت زمانی و مکانی برای انتقال محصول دارد اما آسفالت سرد را‌ می‌توان در مسافت‌ های زیاد حمل و منتشر کرد یا آن را در کارگاه انبار کرد و در موقع لزوم استفاده کرد.

بازیافت آسفالت گرم

بازیافت آسفالت گرم انواع مختلفی دارد که در ادامه آن ها را بررسی می کنیم.

بازیافت کارخانه ای

مصالح بازیافتی از روسازی موجود، به کارخانه آسفالت مرکزی حمل می‌شود و در صورت لزوم با مصالح سنگی و قیری جدید مخلوط و به آسفالت گرم تبدیل می‌شود. این آسفالت مجداً به محل انتقال و پخش می‌شود.

 

بازیافت درجا

در این روش تمامی عملیات بازیابی آسفالت گرم در محل مصرف انجام و در سطح راه پخش و متراکم می‌شود.

آسفالت بازیافتی

مصالح حاصل از آسفالت که شامل قیر و مصالح سنگی است، با روش های گوناگون و با حرارت یا بدون حرارت سطح روسازی انجام می‌شود.

عوامل مؤثر بر قیمت آسفالت و آسفالت کاری

مهم‌ ترین عامل در تخمین قیمت آسفالت کاری، مساحت فضای موردنظر است. این موضوع علاوه بر میزان آسفالت موردنیاز، بر تعداد نیروی کار و ماشین‌آلات مورداستفاده نیز اثر دارد.

اگر فضا کوچک باشد، نمی‌توان از ماشین‌ آلات سنگین استفاده کرد؛ بنابراین باید از ماشین‌ های کوچک و یا تعداد نیروی انسانی بالا بهره برد.

نوع سطح کار در آسفالت کاری بسیار مهم است و معمولاً فضاهای شیب‌ دار و یا دارای پستی بلندی، نسبت به فضاهای مسطح، میزان آسفالت و ساعت کاری بیشتری را نیز می‌گیرند و بنابراین هزینه نهایی کل پروژه هم بیشتر می‌شود.

انجام مراحل مختلف زیرسازی در هزینه آسفالت کاری بسیار مؤثر است. البته این موضوع در مورد مکان‌ هایی که برای اولین بار آسفالت می‌شوند بسیار مشهودتر است.

برای این منظور باید شیب سازی، هموارسازی سطح، پاک‌ سازی سطح از ریشه‌ های درختان، بوته‌ ها و سنگ‌ ها به‌ خوبی انجام شود. قاعدتاً هر چقدر میزان ناهمواری‌ ها بیشتر باشد، باید زیرسازی بیشتری انجام داد.

قیمت آسفالت نیز به عواملی چون جنس و کیفیت آسفالت، نوع و تعداد مواد مخلوط در آن، کارخانه تولیدکننده محصول و مقدار آن بستگی دارد.

بيندر:

بيندر بتن آسفالتي مي باشد كه با سنگ شكسته از مصالح رودخانه اي يا كوهي تهيه ميشود و مصالح سنگي آن داراي دانه بندي 25-0 ميلي متر و 19-0 ميلي متر مي باشد

بيندربصورت يك لايه طبق ابعاد و ضخامت هايي كه در نقشه مشخص شده بر روي سطوح آماده شدهراه پخش مي گردد البته در مواردي كه ضخامت قشر آسفالت زياد باشد با توجه به دانهبندي انتخاب شده ممكن است در يك لايه يا بيشتر اجرا شود. ضمناً لايه بيندر بر اساسطراحي روسازي جاده محاسبه و مشخص مي گردد.

توپكا:

بتن آسفالتي است كه از مصالح رودخانه اي يا مصالح سنگ كوهي تهيه مي شود و مصالح سنگي آن داراي دانه بندي 19-0 ميلي متر مي باشد و جهت پوشش لايه نهائي بتن آسفالتبكار مي رود كه به آن اصطلاحاً رويه مي گويند و ضخامت اين لايه را بر اساس طراحيروسازي جاده محاسبه و مشخص مي گردد.

بيس:

بيس قشري است كه مصالح سنگي و يا مخلوطي از مصالح سگي و مواد چسبيده با مشخصات

فني معين و به ضخامت محاسبه شده مي باشدكهبر روي بستر 50-0 ميلي متر و 38-0 ميلي متر و 25-0 ميلي متر مي باشدكهحداقل 50% مصالح ماندهروي الك شماره 4 بايد شكسته و ارزشماسه اي آن بيشتر از 35 باشد اين قشر بايدقابليتتحمل بارمحوري و همچنين زهكشي راه را داشته باشد.

ساب بيس:

ساب بيس قشري از مصالح سنگي با مشخصات فني معين و به ضخامت محاسبه شده مي باشدكه بر روي بستر روسازي راه بمنظور تحمل بارهاي وارده از جانب قشر اساس قرار مي گيرداين قشر معمولاً ااولينلايه از ساختمان روسازي را تشكيلمي دهد و ضخامت آن نيز بر اساس طراحي روسازي راه محاسبه و تعيين مي گردد. مصالحآن داراي دانه بندي 50-0 ميلي متر و 48-0 ميلي متر و 25-0 ميلي متر مي باشد.

ردايلينگ:

به نوعي قير پاشي سطح راههاي شني اطلاق مي گردد كه بمنظور تحكيم و تثبيت سطح شنيراه و نيز غبار نشاني بكار برده مي شود راههاي شني كه به اين روش قير پاشي مي شوندپس از مدتي سطح شني آن‌ها مبدل به يك سطح پايدار گرديده كه در برابر نفوذ آب مقاوممي باشد قيرهاي مورد مصرف آن عبارتند از 70-mc و 250-mc و 70-sc و 250-

پخش كردن مخلوط آسفالت:

قسمت اصلي ماشين پخش آسفالت يكي از قسمت تراكتور موتور‌دار آن است كه ماشين را به حركت درمي‌آورد. كاميون حامل مخلوط آسفالت را هل داده و تخته ماله مخصوص پخش كردن آسفالت رابدنبال خود مي كشد و ديگري تخته ماله مي باشد كه عمل پخش آسفالت امروزه داراي يك سيستم كنترل اتوماتيك مي باشند كه طراز لبه ماله را مشخص مي كند.

در مورد كارهاي كوچكتر مي توان از ماشينهاي پخش آسفالت كه به صورت يدك كشيده مي شوند استفاده نمود. جريان مواد آسفالتي در اين نوع ماشين‌ها در شكل نشان داده شده است. نوع ديگر ماشين‌آلات پخش آسفالت، ماشين‌ احداث روية شانه مي باشد. اين ماشين كوچك بوده (حداكثر جاده به عرض تا 10 فوت يا 3 متر را مي توان روكش كرد) و براي آسفالت كردن شانه شاهراه‌ها يا براي تعويض‌ شاهراههاي موجود به كار مي‌رود. اينگونه ماشين‌‌ها نيز به صورت موتوردار و يا به صورت يدك كه به دنبال يك گريدر موتوري ضميمه مي‌شود وجود دارند.

مخلوط آسفالت را توسط گريدر مي‌توان پخش نمود بدين معني كه مخلوط آسفالت توسط كمپرسي به محل احداث راه حمل شده در داخل مخزن هاي تنظيم كننده تخليه شده و با نسبت مشخصي درجلوي گريدر روي سطح راه ريخته مي شوند و تيغه گريدر آن را روي سطح راه پخش مي‌كند. استفاده از گريدرهايي كه وسط دستگاههاي اتوماتيك طراز تيغه‌شان كنترل مي شود كيفيت كار را خيلي بالا خواهد برد. مسائل و شيب وطراز سطح تمام شده، وضع ظاهري و درجه حرارت مخلوط وزن آسفالت بكار رفته در واحد سطح جاده و ضخامت متوسط رويه آسفالتي غلطک هاي چرخ فولادي بايد در حالتي آسفالت ريخته شده را غلطك بزنند كه چرخ گردان آن‌ها در جلو قرار گيرد. عدم توجه به اين موضوع باعث ايجاد ناهمواري سطح آسفالتي مي‌شود.

مراحل اجراي غلطك‌زني و تراكم عبارتنداز:

• درزهاي عرضي بايد غلطك زده شوند
• درزهاي طولي بايد غلطك زده شوند
• غلطك‌ زدن لبه‌هاي خارجي
• غلطك زدن اوليه
• غلطك زدن ثانويه
• غلطك زدن نمايي

ماشين‌ قيرپاش:

ماشيني كه عملاً در تمام كارهاي آسفالتي بكار مي رود در شكل نشان داده شده است از اين ماشين درپاشيدن قشر‌هاي قيري و همچنين در ساختن انواع روكش‌هاي راه وتعميرات سطح آسفالت استفاده ميشود.

مقدار توليد ماشين‌ به سه عامل بستگي دارد و بر حسب گالن بر يارد مربع ميشود اين سه عامل عبارتنداز:

سرعت تلميه ماشين، سرعت ماشين حين كار و طول لوله پاشنده قير لوله‌هاي معمول بين 4 تا 24 فوت (حدوداً 1 تا 8 متر) طول دارند.

مقدار كاركرد پمپ را از روي عقربه به مندرج مي‌توان ملاحظه نمود. سرعت حركت ماشين را بر حسب فوت در دقيقه معين مي كنند. چون حجم آسفالت بر حسب درجه حرارت تغيير مي كند. اغلب آئين‌نامه‌ها حجم را در دماي 60 درجه فارنهايت (15 درجه سانتي‌گراد) معين مي‌كنند بنابراين معمولاً ضريب تصحيحي در ساير دماها بكار برده مي‌شوند تا حجم محاسبه شده را تبديل به حجم استاندارد بنمايد با در دست داشتن يك طول معين براي لوله پاشنده قير مي‌توان از روي جداول مخصوص سرعت لازم براي ماشين‌ و سرعت پمپ را براي اينكه راندمان كار مقدار معيني بشود تعيين نمود در صورتيكه جدول مربوط در دسترس نباشد از رابطه زير مي‌توان سرعت موردنظر ماشين را تعيين نمود.

فرمول:

كه نمادهاي آن چنين‌اند:

S: سرعت (فوت در دقيقه)

P: مقدار كار پمپ (گالن در دقيقه)

W: طول لوله پاشندة قير

R: راندمان كلي كار (گالن بر يارد)

فرمول:

طول قطعه راهي كه يك مخزن پر ماشين آسفالتكاري قادر به مفروشي كردن آنست از معادله (فرمول) محاسبه مي شود در صورتيكه ماشين مجهز له چاهك نباشد بايد حدود 50 گالن قير در مخزن ماشين باقي گذارد تا از پاشيدن قير بطور غير مساوي جلوگيري شود زيرا در آخر كار هوا وارد قسمت مكنده پمپ شده و مانع توزيع يكسان قير روي مسير مي‌شود. مقدار R بايد پس از هر دور كنترل شود. براي اين كار بايد حجم آسفالت معرف شده توسط ماشين را با اندازه‌گيري حجم آسفالت موجود در مخزن ماشين قبل از شروع و پس از خاتمه كار پيدا كرده و اين حجم را تبديل به حجم استاندارد (حجم مخلوط در دماي F ْ 60) نمود و سپس از روي معادله مقدار R رامحاسبه نمود.

نكته مهم:

ماشين آسفالتكاري مواد قيري را بطور يكنواخت روي سطح جاده توزيع نمايد براي حصول اين مهم روشهاي زير كمك مي كند:

• سعي شود كه هميشه باتوجه به نوع كار از سر مجراي به اندازه باندازه توصيه شده توسط كارخانه سازنده استفاده شود. بايد تمام سرمجراهاي پاشنده قير داراي اندازه يكسان باشند.
• تمام سرمجراها بايد با محور لوله پاشنده قير داراي اندازه يكسان باشند.
• ارتفاع لوله پاشنده بايد از سطح جاده به اندازه توصيه شده توسط كارخانه سازنده ماشين باشد همواره بايد ارتفاع لوله پاشنده را قبل و بعد از عمل قير‌پاشي كنترل نمود.

 

• قبل از آغاز كار روزانه يك قيرپاشي آزمايشي بايد صورت گيرد تا اطمينان حاصل شود تمام مجراها كار مي كنند و گرفته نشده‌اند.
• در حين قيرپاشي بايد سرعت حركت ماشين و مقدار راندمان پمپ كنترل شود.

آسفالت گرم:

عبارت است از مخلوطهاي مصالح سنگي با قير خالص كه در كارخانه آسفالت با درجه حرارت معين طبق مشخصات تهيه و با توجه به فاصله حمل مشخص كه مجاز مي باشد آماده شده و بوسيله فينيشر بر روي سطح راه پخش و كوبيده مي شود.

بيندر:

بيندر بتن آسفالتي مي باشد كه با سنگ شكسته از مصالح رودخانه اي يا كوهي تهيه مي شود و مصالح سنگي آن داراي دانه بندي 25-0 ميلي متر و 19-0 ميلي متر مي باشد بيندر بصورت يك لايه طبق ابعاد و ضخامت هايي كه در نقشه مشخص شده بر روي سطوح آماده شده راه پخش مي گردد البته در مواردي كه ضخامت قشر آسفالت زياد باشد با توجه به دانه بندي انتخاب شده ممكن است در يك لايه يا بيشتر اجرا شود. ضمناً لايه بيندر بر اساس طراحي روسازي جاده محاسبه و مشخص مي گردد.

توپكا:

بتن آسفالتي است كه از مصالح رودخانه اي يا مصالح سنگ كوهي تهيه مي شود و مصالح سنگي آن داراي دانه بندي 19-0 ميلي متر مي باشد و جهت پوشش لايه نهائي بتن آسفالت بكار مي رود كه به آن اصطلاحاً رويه مي گويند و ضخامت اين لايه را بر اساس طراحي روسازي جاده محاسبه و مشخص مي گردد.

بيس:

بيس قشري است كه مصالح سنگي و يا مخلوطي از مصالح سگي و مواد چسبيده با مشخصات فني معين و به ضخامت محاسبه شده مي باشد كه بر روي بستر 50-0 ميلي متر و 38-0 ميلي متر و 25-0 ميلي متر مي باشد كه حداقل 50% مصالح مانده روي الك شماره 4 بايد شكسته و ارزش ماسه اي آن بيشتر از 35 باشد اين قشر بايد قابليت تحمل بار محوري و همچنين زهكشي راه را داشته باشد.

 

ساب بيس:

ساب بيس قشري از مصالح سنگي با مشخصات فني معين و به ضخامت محاسبه شده مي باشد كه بر روي بستر روسازي راه بمنظور تحمل بارهاي وارده از جانب قشر اساس قرار مي گيرد اين قشر معمولاً ااولين لايه از ساختمان روسازي را تشكيل مي دهد.

و ضخامت آن نيز بر اساس طراحي روسازي راه محاسبه و تعيين مي گردد. مصالح آن داراي دانه بندي 50-0 ميلي متر و 48-0 ميلي متر و 25-0 ميلي متر مي باشد.

ردايلينگ:

به نوعي قير پاشي سطح راههاي شني اطلاق مي گردد كه بمنظور تحكيم و تثبيت سطح شني راه و نيز غبار نشاني بكار برده مي شود راههاي شني كه به اين روش قير پاشي مي شوند پس از مدتي سطح شني آن‌ها مبدل به يك سطح پايدار گرديده كه در برابر نفوذ آب مقاوم مي باشد قيرهاي مورد مصرف آن عبارتند از 70-mc و 250-mc و 70-sc و 250-

روش اجرا آسفالت

روش اجرا

آماده کردن سطح خیابان

قبل از حمل و پخش آسفالت، مسیر عملیات باید با توجه به میزان تولید و برنامه زمانبندی کار از هر جهت آماده و مهیا شود. اگر آسفالت روی قشرهای شنی، زیراساس و اساس شکسته اجرا شود، باید قبلاً هرگونه پستی و بلندی و ناهمواریها به نحو مطلوب مرمت شده، اندود نفوذی قیری (پریم‌کت) به شرح مندرج در این بخش و بر اساس نقشه‌های اجرایی انجام شده باشد. چنانچه عملیات آسفالتی روی پوششهای آسفالتی یا بتنی اجرا می‌شود، باید ابتدا بر اساس پیش‌بینیهای مندرج در مشخصات فنی خصوصی نسبت به تعمیر، اصلاح و مرمت آسفالتهای موجدار یا فتیله‌دار و یا سطوح بتنی معیوب اقدام شود. در این حالت باید بستر کار از هرگونه مواد خارجی، گردوغبار و گل و لای پاک شود، این کار با جاروهای مکانیکی یا هوای فشرده صورت می‌گیرد و سپس به شرح مندرجات این بخش قیرپاشی یا اندود سطحی (تک‌کت) انجام می‌شود. برای دستیابی به عرض آسفالت طبق مشخصات، باید محور خیابان و کناره طرفین آسفالت به دقت، خط‌کشی و علامت‌گذاری شود، فاصله علامتها در خطوط مستقیم، 40 متر و در قوسها 5 تا 10 متر می‌باشد.

اندود نفوذی (پریم‌کت)

پخش یک لایه قیر محلول با ویسکوزیته کم در سطح بستر شنی خیابان نظیر زیراساس و اساس را اندود نفوذی یا پریم‌کت گویند. این اندود برای آماده نمودن سطوح زیرسازی به منظور پخش آسفالت روی آن صورت خواهد گرفت. قیر پخش شده در داخل خلل و فرج مصالح سنگی، نفوذ کرده و علاوه بر یکپارچه کردن و تحکیم مصالح، سبب تسهیل چسبندگی قشر آسفالت به مصالح زیرین خواهد شد.

میزان قیر و نحوه اجرای اندود نفوذی

نفوذ قیر در سطح راه شنی بستگی به ویسکوزیته قیر مصرفی و درجه حرارت محیط دارد. از این رو انتخاب مناسب‌ترین نوع قیر بستگی به ویسکوزیته قیر مصرفی، نوع دانه‌بندی بستر سنگی و فرایند عمل آمدن قیر خواهد داشت چنانچه پریم‌کت در هوای سرد انجام شود، بهتر است از قیر RC-70 و در صورت عدم دسترسی به این نوع قیر از قیر R-250 و MC-30 استفاده شود. در هوای معتدل می‌توان علاوه بر قیرهای فوق‌الذکر از قیر MC-70 یا MC-250 استفاده نمود.

در شرایطی که هوای محیط گرم باشد (بالای 35 درجه سلسیوس)، علاوه بر تمامی قیرهای فوق می‌توان از قیرهای SC-70 و SC-250 نیز استفاده نمود. اندود نفوذی باید هنگامی اجرا شود که هوا، بارانی و مه‌آلود نباشد و سطح کار، خشک یا دارای رطوبت نسبتاً کمی‌باشد. در موقع پخش قیر درجه حرارت هوا در سایه، چنانچه هوا رو به گرمی می‌رود، باید بیش از 10 درجه و وقتی هوا رو به سردی می‌رود، بیش از 15 درجه سلسیوس باشد. مقدار قیر که پس از 24 ساعت کاملاً جذب راه می‌شود، برای سطح شنی با بافت ریزدانه 5/0 کیلوگرم در مترمربع و برای بافت درشت‌دانه تا حدود 2 کیلوگرم در مترمربع می‌باشد. میزان مناسب قیر مصرفی در هر مورد توسط دستگاه نظارت، تعیین و به پیمانکار ابلاغ می‌شود. درجه حرارت پخش قیر، باید بر اساس مندرجات مشخصات فنی خصوصی باشد. چون اغلب درجه حرارت پخش، بالاتر از درجه اشتعال قیر است، باید نهایت دقت به عمل آید که شعله آتش به قیر نزدیک نشود. پخش قیر با قیرپاش مجهز به وسایل گرم‌کننده قیر صورت خواهد گرفت. برنامه کار باید چنان باشد که پس از اجرای اندود نفوذی و عمل‌آوری آن، قشر آسفالت اجرا شود. اندود نفوذی نباید زیر بار ترافیک قرار گیرد، هرگاه عبور وسائط نقلیه اجتناب‌ناپذیر باشد، باید روی سطح قیرپاشی طبق دستور دستگاه نظارت با ماسه پوشانیده شود.

اندود سطحی (تک‌کت)

لایه‌ای نازک از امولسیون قیری را که روی سطوح آسفالتی یا بتنی، پخش شده و موجب چسبندگی آسفالت به سطح زیرین آن می‌شود، اندود سطحی یا تک‌کت گویند.

میزان قیر و روش اجرا

نوع امولسیونهای قیر در اندود سطحی قیر آنیونیک SS-1 و SS-1h یا کاتیونیک CSS-1 و CSS-1h می‌باشد. درجه حرارت پخش این قیرها بین 25 تا 55 درجه سلسیوس می‌باشد. قبل از پخش امولسیون قیر، باید با وسایل مناسب نظیر جاروی مکانیکی و سایر روشهای مورد تأیید، تمامی سطوح کار از گردوخاک و سایر آلودگیها کاملاً تمیز شود، به‌طور کلی سطح کار، باید از هرگونه مواد اضافی عاری باشد. میزان قیر پخش شده در سطح کار، بستگی

به شرایط سطح کار، دارد، به هر حال رعایت نکات زیر الزامی است:

در صورتی که قرار است دو یا چند قشر آسفالت در فاصله زمانی یک الی دو هفته به‌طور متوالی پخش شود، مشروط بر آنکه باران روی آن نباریده و هوا سرد نباشد، با نظر دستگاه نظارت می‌توان از پخش اندود تک‌کت خودداری نمود.

در صورتی که روی سطح آسفالت پخش شده تازه، باران ببارد و یا سطح آلوده به گردوغبار شده باشد، میزان قیر 33/0-23/0 کیلوگرم در مترمربع می‌باشد. قبل از پخش امولسیون قیری، باید آن را با آب شیرین و زلال هم حجم خود رقیق نمود.

چنانچه اندود تک‌کت روی آسفالت کهنه یا سطوح آسفالت سطحی باشد، میزان آن 68/0-35/0 کیلوگرم در مترمربع می‌باشد، در هر صورت میزان دقیق قیر با نظر دستگاه نظارت مشخص می‌شود.

پخش اندود به وسیله دستگاه پخش امولسیون قیر صورت می‌گیرد. دستگاه پخش قیر باید مجهز به ادوات لازم، بدون عیب و تنظیم شده باشد. به‌طوری که امولسیون قیر را به‌طور یکنواخت و به مقدار خواسته شده در سطح کار پخش نماید. دستگاه پخش قیر باید مجهز به سرعت‌سنج بوده و بتواند مقدار امولسیون پخش شده را کنترل نماید در صورت لزوم و با توجه به درجه حرارت هوا، دستگاه قیر پخش‌کن باید مجهز به گرم‌کن باشد تا بتواند مواد قیری را به درجه حرارت پخش برساند. مخازن امولسیون قیر، باید در مقابل سرما محافظت شود. سطح قیر باید پوشیده باشد و در معرض هوا قرار نگیرد. پخش آسفالت بر روی اندود سطحی باید در همان روز صورت گیرد. در موقع پخش اندود سطحی، درجه حرارت محیط نباید از 10 درجه سلسیوس کمتر باشد. در صورتی که درجه حرارت کمتر از 10 درجه سلسیوس باشد، باید پخش قیر با نظر دستگاه نظارت انجام گیرد.

در هر صورت درجه حرارت پخش، نباید از 5 درجه سلسیوس کمتر باشد.