سکوت پرستو

فهرست

فصل 1 5
فصل 2 9
فصل 3 13
فصل 4 19
فصل 5 23
فصل 6 29
فصل 7 33
فصل 8 37
فصل 9 41

من پرستویی جامانده از دسته‌ی پرستوهایی هستم که در فصل نوزادان شکوفه چشم‌هایم را به لبخند برگ‌های نازک، بلندی علف‌های جنبان، نگاهی عمیق، گشودم در آشیانه‌ای بر فراز ایوان این خانه.
از شاخه‌های خشک و کلماتی که در آن پیچیده، بیقوله ای ساختم خشن که با گرمی فضای خانه، قصری شده است پنبه‌ای.
دنیای من خلاصه‌ای است به وسعت یک خانه قدیمی، چند درخت پیر که در فصل بهار جوان می‌شوند. علف‌های رقصان، صاحب‌خانه‌ای مهربان و سفره‌ای به وسعت گرمی وجودش.
دنیایی که در آن دعوت شده‌ام، بسیار بزرگ است.
هرروز با نسیم بهاری، سروصدای خنده شکوفه‌های درختان، نوازش انگشتان نازک خورشید و صدای خوش صاحب‌خانه بیدار می‌شوم.
صدایی که تلاوت سخنانی از کتابی قدیمی و پیر از قرن‌های دور منعکس می‌شود.
ولی کلماتی جوان، کلماتی که نشاط می‌بخشد وهم مانند لای لایی آرامش را در عمق وجودم تزریق می‌کند.
دست‌های گرم صاحب‌خانه که مرا نوازش می‌کند در کنار سماور جوشان
مرا به ضیافت خویش دعوت می‌نماید.

در خانه کسی غیر از صاحب‌خانه نیست، ولی همیشه حضور کسی دیگر موجب دلگرمی صاحب‌خانه است و ما دلگرم به صاحب‌خانه.
من نمی‌دانم او کیست کلمات آن کتاب، داستان‌های نشنیده‌ای است که هرروز با یک داستان تازه از آن بیدار و با رویای آن به خواب می‌روم.
داستان‌هایی از زشتی و زیبایی، از بخشش و قصاص، از جنگ و صلح از سرزمین‌های سرسبز با رودهای و دریا ها و کویرها و مرداب ها و از کسی به نام خداوند.