۱۶۴,۰۰۰ تومان
انتشارات | |
---|---|
تعداد صفحات | 82 |
شابک | 978-622-378-829-1 |
در انبار موجود نمی باشد
📚 کتاب “فضا و معنا در معماری” به نویسندگی سیدحسین هاشمی و با شماره شابک 978-622-378-829-1 توسط انتشارات هورین در ۸۲ صفحه منتشر شده است. این اثر تحلیلی عمیق و متفاوت از رابطه میان فضا، معنا و ادراک انسانی ارائه میدهد؛ رابطهای که در بسیاری از متون معماری یا مغفول مانده یا صرفاً به شکلی سطحی بررسی شده است.
کتاب حاضر با نگاهی پدیدارشناسانه، تلاش دارد تا تجربه انسانی از فضا را نه صرفاً به عنوان یک ساختار فیزیکی، بلکه به مثابه بافتار زندگی، احساس، حافظه و هویت بررسی کند. پدیدارشناسی، با تمرکز بر تجربه زیسته، پنجرهای متفاوت به درک فضا در معماری میگشاید؛ پنجرهای که از خلال آن میتوان انسان را نه تنها در فضا، بلکه بهواسطه فضا شناخت.
ساختار محتوایی کتاب در قالب پنج فصل اصلی و یک فصل پایانی جمعبندی شده است که هر کدام به یکی از ابعاد مهم تجربه فضایی میپردازد:
در این فصل، نویسنده به سراغ تعاریف اولیه و بنیادین میرود:
نویسنده در این بخش از بدن به عنوان ابزار ادراک فضا سخن میگوید. برخی از نکات مهم:
در این فصل، مفاهیمی چون نور، سایه، بافت، ماده و جو فضایی (Atmosphere) بهعنوان عوامل شکلدهنده به تجربه معماری بررسی میشوند.
فرهنگ عامل مهمی در ادراک و معنا است. این فصل به بررسی این رابطه میپردازد:
در این بخش، کتاب با نگاهی کاربردی به سراغ انواع فضاهای معماری در دنیای امروز میرود:
فصل پایانی، پلی است میان فهم نظری و عمل طراحی:
✅ زبانی روان اما علمی
✅ استفاده از منابع معتبر فلسفی و معماری
✅ رویکرد میانرشتهای میان فلسفه، روانشناسی و معماری
✅ مناسب برای دانشجویان، پژوهشگران و معمارانی که دغدغه “معنا” در طراحی دارند
این کتاب گزینهای عالی برای موارد زیر است:
کتاب «فضا و معنا در معماری» نه صرفاً یک متن نظری، بلکه دعوتی به تأمل عمیق در طراحی و تجربه فضاست. در جهانی که سرعت، فناوری و فرمهای تکراری معماری را دربر گرفتهاند، بازگشت به تجربه انسانی و ادراک فضایی، ضرورتی انکارناپذیر است. این کتاب، گامی مهم در این مسیر است.
این کتاب نگاهی نو به رابطه میان فضا، معنا و ادراک انسان دارد و با تکیه بر رویکرد پدیدارشناسی، تلاش میکند تجربه فضایی انسان را در بستر معماری تحلیل کند.
زیرا کتاب بهطور بنیادین به بررسی نحوه شکلگیری معنا در فضاهای معماری از طریق ادراک و تجربه انسان میپردازد و بر این نکته تأکید دارد که فضا صرفاً یک بعد فیزیکی نیست، بلکه بستری برای شکلگیری معنا و هویت است.
پدیدارشناسی در این کتاب بهعنوان روشی برای فهم زیستجهان انسان بهکار رفته و از اندیشه متفکرانی چون هوسرل و نوربرگ-شولتز بهره میگیرد تا نشان دهد چگونه فضا از طریق تجربه بدنمند و ذهن آگاه، معنا میگیرد.
فصل اول با عنوان «مفاهیم بنیادین فضا، معنا و پدیدارشناسی» به تعریفهای فلسفی از فضا و معنا، و معرفی پدیدارشناسی بهعنوان روش فهم تجربه زیسته در معماری اختصاص دارد.
در این بخش از کتاب، نویسنده نشان میدهد که ادراک فضا همزمان با درجه آگاهی از بودن انسان رخ میدهد؛ یعنی فضا تجربهای درونی است که ریشه در بودن دارد، نه صرفاً چیزی بیرونی و ملموس.
فصل دوم با عنوان «تجربه بدنمند انسان در فضا»، به بررسی نقش بدن، حواس، حافظه و تعامل فیزیکی با محیط میپردازد و ثابت میکند که بدن انسان مرکز ادراک فضایی است.
نویسنده تأکید میکند که ادراک فضایی تنها بصری نیست، بلکه بویایی، شنوایی، لامسه و حتی چشایی نیز در ساختن تجربه فضایی نقش دارند.
در فصل سوم، عناصری مانند نور، سایه، ماده، بافت، اشیاء و جو فضایی بهعنوان ابزارهایی برای القای معنا معرفی شدهاند که هر یک به شکلگیری تجربه عاطفی انسان در فضا کمک میکنند.
با ارجاع به فرهنگ بومی و نامگذاری مکانها، نویسنده نشان میدهد چگونه سنتها و آیینها در شکلدهی معنا به فضا نقش دارند و معماری بومی را نمودی از ادراک جمعی و تاریخ فرهنگی میداند.
این فصل به بررسی پیوند میان فضا و فرهنگ، نامگذاری مکانها، فضاهای مقدس و تفاوت فضاهای عمومی و خصوصی در بستر فرهنگها میپردازد.
در فصل پنجم، مثالهایی از خانه، فضاهای آموزشی، درمانی و شهری بررسی شدهاند که هر یک از زاویه پدیدارشناسی و تجربه زیسته تحلیل میشوند.
بله، در بخش پایانی فصل پنجم، نویسنده چالشهای معنا در فضای مجازی و تکنولوژی را مورد بررسی قرار میدهد و به تاثیر مجازیسازی فضا بر تجربه واقعی انسان اشاره میکند.
در فصل ششم، فرآیند طراحی معماری از دیدگاه پدیدارشناسی بررسی شده و بر نقش معمار بهمثابه جستجوگر معنا تأکید شده است.
این کتاب برای دانشجویان و استادان رشته معماری، طراحی شهری، فلسفه فضا، روانشناسی محیطی و مطالعات فرهنگی مفید است.
زیرا کمک میکند از نگاه صرفاً فنی فاصله گرفته و به معنا، تجربه زیسته، هویت فرهنگی و احساس در فضا توجه کنند؛ مؤلفههایی که در طراحی موفق فضاهای انسانی بسیار مؤثرند.
ترکیب عمیق فلسفه پدیدارشناسی با تحلیل فضایی در معماری و تبیین مفاهیم پیچیده با زبان روان و ساختار منسجم.
کتاب بهجای تکیه بر آمار و دادههای عددی، تحلیل کیفی و تفسیری دارد و با نگاهی تجربی-پدیدارشناسانه به فهم معنا در فضاهای معماری میپردازد.
بله، فصل پایانی آن به آموزش معماری مبتنی بر ادراک پرداخته و به چگونگی آموزش معماران برای درک بهتر فضای انسانی اشاره دارد.
نویسنده در پایان به معماری آینده اشاره میکند که باید همسو با ادراک انسانی، زیستپذیری، و پایداری معنایی فضا باشد.
انتشارات | |
---|---|
تعداد صفحات | 82 |
شابک | 978-622-378-829-1 |