۱۷۴,۰۰۰ تومان
انتشارات | |
---|---|
تعداد صفحات | 87 |
شابک | 978-622-378-903-8 |
در انبار موجود نمی باشد
کتاب «برنامهریزی درسی برای قرن ۲۱ (مهارتیمحور و فناوریمحور)» نوشتهی علیرضا تاجیک و فرهاد محمدیان با شابک 978-622-378-903-8 و در ۸۷ صفحه از سوی انتشارات هورین منتشر شده است. این کتاب با رویکردی نوین به بررسی ضرورتها و الزامات نظام آموزشی در دنیای پرتحول امروز میپردازد. همانطور که از عنوان اثر پیداست، تمرکز اصلی نویسندگان بر این است که برنامهریزی درسی باید همسو با مهارتهای موردنیاز قرن بیستویکم و فناوریهای نوین طراحی شود تا یادگیرندگان بتوانند در عصر دیجیتال و بازار کار پیچیدهی آینده، توانمند و کارآمد باقی بمانند.
در فصل نخست، کتاب با نگاهی تحلیلی به تغییرات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در قرن ۲۱ پرداخته و نشان میدهد چرا نظام آموزشی سنتی دیگر پاسخگوی نیازهای دانشآموزان و دانشجویان نیست. نویسندگان تأکید میکنند که تنها از طریق مهارتمحوری و تلفیق فناوریهای نوین است که میتوان یک آموزش پایدار، کاربردی و توانمندساز طراحی کرد.
در ادامه، کتاب مبانی نظری و فلسفی این تحول را شرح میدهد. با مرور نظریههای یادگیری همچون سازندهگرایی، تجربهمحوری و مشارکتی، خواننده درمییابد که فلسفهی مهارتگرایی نهتنها محدود به یادگیری عملی است، بلکه عمیقاً با فهم فناوری و چگونگی بهرهبرداری از آن گره خورده است. همچنین چارچوبهای بینالمللی مهارتهای قرن ۲۱ معرفی میشوند تا مقایسهای میان وضعیت جهانی و شرایط بومی فراهم شود.
در فصل سوم، تمرکز کتاب بر نیازسنجی آموزشی است. نویسندگان توضیح میدهند که برای طراحی برنامه درسی کارآمد باید از روشهای تحلیلی، دادهکاوی و حتی هوش مصنوعی در شناسایی شکافهای مهارتی استفاده شود. مشارکت ذینفعان مختلف مانند معلمان، دانشآموزان و کارفرمایان از دیگر نکات کلیدی این بخش است.
یکی از جذابترین قسمتهای کتاب، فصل چهارم است که مهارتهای کلیدی قرن ۲۱ را معرفی میکند؛ از تفکر انتقادی، خلاقیت و حل مسئله گرفته تا سواد دیجیتال، همکاری تیمی، کارآفرینی و خودمدیریتی. این بخش با مثالهای واقعی نشان میدهد که چگونه این مهارتها باید در محتوای درسی و فعالیتهای آموزشی جای داده شوند.
فصل پنجم به فناوریهای تحولآفرین اختصاص دارد. در اینجا، ابزارهایی همچون یادگیری آنلاین، هوش مصنوعی، واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR)، اینترنت اشیا (IoT) و کلاسهای هوشمند معرفی میشوند. نویسندگان نشان میدهند که این فناوریها چگونه میتوانند آموزش را شخصیسازی کرده و مسیر یادگیری هر فرد را مطابق با تواناییها و نیازهایش تطبیق دهند.
بخش پایانی کتاب به طراحی برنامه درسی مهارتی و فناوریمحور میپردازد. اصول انتخاب محتوا، طراحی فعالیتهای تعاملی، پروژهمحوری و ایجاد مسیرهای یادگیری انعطافپذیر بهطور دقیق بررسی میشوند. همچنین، نویسندگان روندهای نوظهور آینده مانند یادگیری پیشبینیگر مبتنی بر هوش مصنوعی و تغییرات بازار کار را بهعنوان محرکهای اصلی در تحول آموزش معرفی میکنند.
این کتاب با زبانی ساده اما علمی، مخاطب را با یک پرسش بنیادین روبهرو میسازد: آیا آموزش امروز ما توانایی آمادهسازی نسل آینده برای دنیای فردا را دارد؟ پاسخ نویسندگان روشن است؛ تنها با مهارتمحوری و فناوریگرایی است که میتوان این شکاف را پر کرد.
کتاب «برنامهریزی درسی برای قرن ۲۱ (مهارتیمحور و فناوریمحور)» نهتنها برای معلمان و مدیران آموزشی، بلکه برای سیاستگذاران و حتی والدین اهمیت دارد. زیرا همهی ذینفعان درگیر فرآیند یادگیری و تربیت نسل آینده هستند و باید بدانند که آموزش سنتی دیگر پاسخگو نیست.
نویسندگان تأکید دارند که در عصر حاضر، موفقیت در گرو تلفیق دانش نظری و مهارتهای عملی است. به همین دلیل، کتاب بارها بر این نکته پافشاری میکند که اگر برنامهریزی درسی صرفاً به انتقال محفوظات محدود شود، یادگیرندگان در مواجهه با چالشهای جهانی، ناتوان خواهند ماند. در مقابل، اگر این برنامهریزی بر اساس نیازهای واقعی بازار کار، فناوریهای روز و مهارتهای نرم و سخت طراحی شود، نتیجه آن پرورش انسانهایی خلاق، مسئولیتپذیر و آیندهنگر خواهد بود.
از نظر محتوایی، یکی از ویژگیهای متمایز این اثر، نگاه تطبیقی آن است. مقایسه چارچوبهای مهارتهای قرن ۲۱ در سطح بینالمللی با وضعیت آموزشی ایران، به خواننده کمک میکند تا جایگاه واقعی کشور را در نقشه جهانی آموزش دریابد. این نگاه تحلیلی و تطبیقی باعث میشود کتاب نهتنها جنبه نظری، بلکه کاربردی و سیاستی نیز داشته باشد.
همچنین، کتاب در بخشی دیگر به چالشهای فرهنگی و اجتماعی در برابر آموزش مهارتی و فناوریمحور اشاره میکند. نویسندگان توضیح میدهند که مقاومت در برابر تغییر، کمبود زیرساختها و نگرش سنتی به آموزش میتواند مانع تحول شود. اما در عین حال، فرصتهای بینظیری مانند توسعه فناوریهای دیجیتال، دسترسی گسترده به اینترنت و افزایش نیاز بازار کار به مهارتهای نوین، امکان جهش آموزشی را فراهم کرده است.
خواندن این کتاب به معلمان کمک میکند تا روشهای تدریس خود را با فناوریهای نوین بهروز کنند، به مدیران آموزشی ایدههایی برای طراحی برنامههای نوآورانه میدهد، و برای سیاستگذاران نیز نقشه راهی روشن در زمینه بهروزرسانی نظام آموزشی فراهم میسازد.
در نهایت، کتاب «برنامهریزی درسی برای قرن ۲۱» بهعنوان یک منبع جامع و آیندهنگر، پلی میان آموزش سنتی و نیازهای جهانی امروز ایجاد میکند. این اثر بهویژه در شرایطی که جهان بهسرعت در حال دیجیتالی شدن است، نقشی حیاتی در ارتقای کیفیت آموزش و تربیت نسل آینده بر عهده دارد.
📌 این کتاب به بررسی ضرورت تحول در نظام آموزشی میپردازد و نشان میدهد که چگونه باید برنامهریزی درسی متناسب با مهارتها و فناوریهای قرن جدید طراحی شود.
🌍 چون دنیای امروز با تغییرات سریع اجتماعی، اقتصادی و فناوری مواجه است و نظامهای سنتی آموزشی دیگر پاسخگو نیستند.
✍️ علیرضا تاجیک و فرهاد محمدیان، متخصصان حوزه آموزش و برنامهریزی درسی که تجربه و دانش خود را در این کتاب ارائه کردهاند.
💡 بله، فصل اول کتاب بهطور ویژه نیازهای دانشآموزان و دانشجویان در عصر دیجیتال را بررسی میکند.
📚 تمرکز کتاب بر مهارتمحوری، فناوریمحوری و استفاده از ابزارهای نوین مانند هوش مصنوعی و واقعیت مجازی در آموزش است.
📝 بله، یکی از بخشهای فصل اول به نقاط ضعف نظام آموزشی سنتی و دلایل ناکارآمدی آن در قرن ۲۱ پرداخته است.
⚙️ نویسندگان مهارتمحوری را یکی از پایههای توسعه پایدار معرفی کردهاند که باید در قلب برنامههای درسی قرار گیرد.
💻 کتاب توضیح میدهد که فناوریهای نوین، آموزش را از روشهای سنتی به مدلهای تعاملی و شخصیسازیشده تغییر میدهند.
📖 بله، فصل دوم به فلسفه مهارتگرایی و نظریههای یادگیری مانند سازندهگرایی و یادگیری تجربهمحور پرداخته است.
🎯 مهارتهای شناختی، ارتباطی، سواد دیجیتال، مهارتهای زندگی و کارآفرینی از مهمترین موارد هستند.
👩🏫 هر دو گروه میتوانند از کتاب استفاده کنند، زیرا هم به طراحی برنامه درسی و هم به سیاستگذاری آموزشی پرداخته شده است.
📑 کتاب در 87 صفحه تنظیم شده و در عین اختصار، مطالب جامع و کاربردی را پوشش میدهد.
🌐 بله، نویسندگان چارچوبهای جهانی مهارتهای قرن ۲۱ را بررسی و با نیازهای داخلی مقایسه کردهاند.
🏢 این کتاب توسط انتشارات هورین منتشر شده است.
🤖 بله، در فصل پنجم و ششم بهطور ویژه آموزش مبتنی بر هوش مصنوعی و یادگیری تطبیقی توضیح داده شده است.
📊 در فصل سوم، نویسندگان روشهای تحلیل نیازها، شناسایی شکاف مهارتی در بازار کار و حتی استفاده از دادهها و هوش مصنوعی برای نیازسنجی آموزشی را توضیح دادهاند.
👥 معلمان، دانشآموزان و کارفرمایان بهعنوان سه گروه اصلی ذینفعان معرفی شدهاند که باید در فرآیند طراحی برنامه درسی مشارکت داشته باشند.
🎯 کتاب تأکید میکند که اهداف آموزشی باید از دل نیازهای واقعی جامعه و بازار کار بیرون بیایند، نه صرفاً براساس سرفصلهای تکراری و سنتی.
🧠 تفکر انتقادی، خلاقیت و حل مسئله بهعنوان محورهای اصلی مهارتهای شناختی معرفی شدهاند که یادگیرندگان باید آنها را در طول آموزش بیاموزند.
📱 بله، یکی از فصلها به اهمیت سواد دیجیتال پرداخته و توضیح داده که چگونه استفاده آگاهانه از رسانهها میتواند به رشد یادگیرندگان کمک کند.
🚀 نویسندگان مهارت کارآفرینی و نوآوری را یکی از ستونهای اصلی برنامهریزی درسی در قرن ۲۱ میدانند که باید از مقاطع پایین آموزش تقویت شود.
💻 در فصل پنجم فناوریهایی مانند هوش مصنوعی، یادگیری ترکیبی، واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR)، اینترنت اشیا (IoT) و یادگیری شخصیسازیشده بررسی شدهاند.
🤖 خیر، کتاب توضیح میدهد که هوش مصنوعی میتواند نقش پیشبینیکننده داشته باشد و مسیرهای یادگیری تطبیقی و آیندهنگر ایجاد کند.
📝 فعالیتها باید تعاملی، پروژهمحور و مبتنی بر فناوری باشند تا هم مهارتهای نرم و هم مهارتهای سخت دانشآموزان را تقویت کنند.
📂 نویسندگان توضیح میدهند که یادگیرندگان باید امکان انتخاب مسیر یادگیری متناسب با علایق و تواناییهای خود داشته باشند، نه اینکه در چارچوب یکسان و محدود آموزش ببینند.
🌐 بله، روندهایی مانند یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی پیشبینیگر، یادگیری سیار (mobile learning) و تأثیر تحولات بازار کار بر برنامههای آموزشی بررسی شدهاند.
💼 کتاب نشان میدهد که تحولات بازار کار بهطور مستقیم بر نیازهای آموزشی اثر میگذارند و طراحی برنامه درسی باید پویا و بهروزرسانیشده باشد.
🏛️ بله، یکی از فصلهای پایانی به نوآوری در سیاستگذاری آموزشی اختصاص دارد و پیشنهادهایی برای بهروزرسانی مداوم نظام آموزشی ارائه میدهد.
📖 در فصل آخر، نویسندگان بر ضرورت پیوند میان مهارتمحوری، فناوریمحوری و آموزش مادامالعمر تأکید دارند.
🎓 برای معلمان، مدیران آموزشی، طراحان برنامه درسی، پژوهشگران علوم تربیتی و حتی سیاستگذاران حوزه آموزش.
👩🏫 یک معلم برای طراحی کلاس تعاملی، یک مدیر مدرسه برای بهروزرسانی نظام آموزشی، یا یک پژوهشگر برای تدوین مدلهای آموزشی نوین.
🔑 هر دو جنبه را دارد؛ هم مبانی نظری و فلسفی را بررسی میکند و هم مدلها و نمونههای کاربردی ارائه میدهد.
⏳ چون ترکیبی از مهارتهای انسانی، نیازهای بازار کار و فناوریهای نوین است؛ سه ضلع حیاتی برای بقا و پیشرفت نظامهای آموزشی امروز.
✍️ ساده، روان و در عین حال علمی؛ بهگونهای که برای دانشجویان و متخصصان قابل فهم باشد.
📌 اینکه آموزش در قرن ۲۱ بدون مهارتمحوری و فناوریمحوری بیمعناست و آینده آموزش تنها با ادغام این دو مسیر قابل تحقق است.
انتشارات | |
---|---|
تعداد صفحات | 87 |
شابک | 978-622-378-903-8 |