کتاب مدیریت کارآفرینی مبتنی درکسب وکارهای کوچک و متوسط

فهرست

فصل 1 7
مفهوم کسب و کار 8
تاریخچه کسب و کار 9
فصل2 53
بخش اول: مدل های کسب و کار ویژگی آن ها 54
انواع مدل های کسب و کار 55
فصل 3 77
بخش اول: عوامل رونق و تسهیل کننده کسب و کار ها 78
فصل 4 105
مبانی کار آفرینی و بررسی نقش آن در کسب و کار های کوچک و متوسط 106
مفهوم کار آفرینی 106
تاریخچه کارآفرینی 109
نقش کسب و کار در رشد کار آفرینی 129
فصل 5 133
بررسی عوامل موفقیت و شکست کسب و کار های کوچک و متوسط 134
عوامل شکست کسب وکار 135
فصل 6 147
طراحی الگوی مفهومی توسعه اکوسیستم کسب و کارهای دیجیتالی 148
توسعه اکوسیستم کارآفرینی در کسب و کارهای دیجیتالی 151
منابع و مآخذ 155

طرح كسب و كار نشان دهنده چيست؟
آماده كردن يك طرح كسب و كار نتيجه ن هايي روند طرح ريزي نيست، بلكه تحقق طرح، هدف ن هايي است. با اين وجود نوشتن طرح يك مرحله مياني مهم است. طرح نشان مي دهد كه به منظور يك كسب و كار محرز، بررسي هاي دقيق در ايجاد كسب و كار انجام شده است و براي راه اندازي آن كارآفرين، وظيفه اش را انجام داده است.

هدف طرح
وجود يك طرح كسب و كار رسمي، صرف نظر از اندازه كسب و كار آن، به همان اندازه كه براي راه اندازي مهم است براي يك كسب و كار برقرار (محرز) نيز مهم است.
اين طرح چهار عمل اصلي را بصورت زير انجام مي دهد:
1) به مدير يا كارآفرين كمك مي كند كه جوانب و پيشرفت پروژه يا كسب و كارش را مشخص، متمركز و بررسي كنند.
2) يك چهارچوب منطقي و حساب شده ايجاد مي كند تا در آن يك حرفه بتواند توسعه يابد و تدابير مربوط به آن حرفه را در چند سال آينده دنبال مي كند.
3) بعنوان ماخذ و مبنايي براي مذاكره با اشخاص ثالث مانند سهامداران، دفاتر نمايندگي، بانكها، سرمايه گذاران و. . . بكار مي رود.
4) معياري را براي سنجش وضعيت واقعي كسب و كار در برابرآنچه كه بايد باشد، ارائه مي دهد.
همانطور كه دو شغل مثل هم وجود ندارد و بنابراين طرح هاي كسب و كار مانند هم نيز وجود ندارد. از آنجائيكه، برخي موضوعات در طرح به يك طيفي از كسب و كارها مرتبط هستند بنابراين اين امر مهم است كه مفاد و مندرجات طرح ها با امور فردي متناسب باشد. با اين حال، بيشتر طرح ها از يك ساختار آزموده شده و نظر عمومي بر روي (در مورد) آماده سازي طرحي ك بطور وسيعي قابل اجراست متابعت مي كنند.
طرح كسب و كار مي بايست نگرشي واقع بين از پيش بيني ها و مقاصد بلند مدت داشته باشد. اين ديد و نگرش چهارچوبي را به وجود مي آورد كه طرح بايد در آن فعاليت كند و نهايتا يا موفق مي شود يا شكست مي خورد. براي مديران و يا كارآفريناني كه به دنبال حمايت خارجي هستند، آماده كردن يك طرح جامع، موقيت را در افزايش بودجه ها يا تجهيز پشتيبان ضمانت نخواهد كرد. عدم وجود يك طرح منطقي، يقينا شكست را حتمي خواهد كرد.
اهميت پروسه
ايجاد يك طرح كسب و كار رضايت بخش امري پردردسر، اما ضروري است، روند برنامه ريزي، مديران يا كارآفرينان را وادار مي كند كه كاملا دريابند آنچه را كه مي خواهند بدست بياورند و اينكه چطور و كي آن را انجام دهند. حتي اگر هيچ حمايت خارجي هم نياز نباشد، طرح كسب و كار مي تواند براي دوري گزيدن از اشتباهات يا تشخيص فرصت هاي پنهاني نقش حياتي را بازي كند.
براي عده بسيار زيادي از كارآفرينان و طراحان، روند طرح ريزي (‌فكر، مذاكره، تحقيق، تجزيه و تحليل) به اندازه طرح نهايي و يا حتي بيشتر از آن مفيد است.
بنابراين حتي اگر به يك طرح رسمي نياز نداريد، درباره روند طرح ريزي بطور دقيقي فكر كند. اين كار مي تواند سود زيادي براي طرح كسب و كار شما داشته باشد.
هفته هاي بسيار زياد كار سخت و پيش نويس هاي متعدد را از زمان بروز طرح تا گرفتن حق كار پيش بيني كنيد. يك طرح مكتوب واضح با بسته بندي جذاب سبب خواهد شد تا حاميان، سرمايه گذاران و. . . آسانتر به آن گرايش پيدا كنند. يك طرح كسب و كار كاملا آماده نشان خواهد داد كه مديران يا كارآفرينان، كار را مي شناسند و آن ها را براي پيشرفت طرح بر حسب فرآوري ها، مديريت، سرمايه ها و مهمتر از همه بازار هاي اقتصادي و رقابت انديشيده اند.

بعضی از تحقیقات شرکت های کوچک و متوسط را اینگونه تعریف می نمایند که شرکت های کوچک و متوسط دارای کارکنانی کمتر از ۲۵ نفر می باشند و بعضی دیگر نیز اعتقاد بر این دارند که این نوع از شرکت ها دارای کارکنانی کمتر از ۵۰۰ نفر می باشند. بر اساس دیدگاه اروپاییان شرکت های کوچک و متوسط موسسات خصوصی جدای از بخش کشاورزی هستند که دارای کارکنانی کمتر از ۵۰۰ نفر می باشند. بعلاوه گردش مالی آن ها بایستی کمتر از ۴۰ میلیون یورو و با ترازنامه کمتر از ۲۷ میلیون یورو باشد و در نهایت از نظر اقتصادی باید مستقل باشد و بیش از ۵۰ درصد آن متعلق به بخش خصوصی باشد. در ایران وزارت صنایع و معادن، جهاد کشاورزی و، تعاون بنگاه های کوچک و متوسط را واحدهای صنعتی و خدماتی می دانند که کمتر از ۵۰ نفر پرسنل دارند.
آنچه که اداره آمار بانک مرکزی به عنوان طبقه بندی واحدهای صنعتی در نظر می گیرد بدین صورت است که واحدهای با کمتر از ۱۰ نفر کارکن خرد ۱۰ تا ۴۹ نفر کارکن «کوچک» ۵۰ تا ۹۹ نفر کارکن «متوسط» و بالاتر از ۱۰۰ نفر کارکن بزرگ نامیده می شوند بنابراین بانک مرکزی ایران نیز کسب و کارهای زیر ۱۰۰ نفر نیروی کار را به عنوان بنگاه های کوچک و متوسط تلقی می کند. اما مطابق بررسی های مرکز پژوهش های بازرگانی و سازمان توسعه صنایع کوچک و متوسط و قوانین فعلی در ایران مجموعه بنگاه های صنعتی کمتر از ۵۰ نفر پرسنل در زمره بنگاه های کوچک و متوسط هستند. بنا بر تازه ترین تعریف سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی صنایع کوچک به صنایعی گفته می شود که تعداد شاغلان آن ها بین ۵ تا ۵۰ نفر باشد و صنایع بزرگ صنایعی می باشند که تعداد شاغلان بیش از ۵۰ نفر داشته باشند.
ادبیات مربوط به کسب و کار واحدهای کوچک، بسیار گسترده است و این گستردگی نیز باعث شده است که در کشورهای مختلف تعریف های گوناگونی برای این واحد ارائه شود؛ این تعریف ها با توجه به ساختار سنی، جمعیتی، فرهنگی و درجه توسعه یافتگی متفاوت هستند. کسب و کار های کوچک و متوسط در کشورهای مختلف جهان دارای شباهت های بسیاری هستند، اما با وجود این، نمی توان تعریف واحد و یکسانی از آن ها به دست آورد؛
کسب و کار های کوچک و متوسط واحدهای اقتصادی ویژه ای هستند که ازنظر ماهیت و اندازه همگن نیستند و به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم، در تولید ملی، اشتغالزایی و جذب نیروی کار، نقش قابل توجهی دارند. هر کشور با توجه به شرایط ویژه خود تعریفی از این کسب و کارها ارائه کرده است. بطوری که بیشتر این تعریف ها بر اساس معیارهای کمی زیر است:
• تعداد کارکنان
• میزان گردش مالی
• حجم و ارزش دارائی ها
• میزان سرمایه
• حجم فروش
تعریف کسب و کار های کوچک و متوسط
کسب و کار های کوچک و متوسط که با حروف اختصاری SMB در جهان شناخته می شود گسترده‌ترین نوع کسب ‌و کار در سراسر جهان است. آمار های مختلف نشان می دهند که در برخی کشورها، شرکت‌ های کوچک و متوسط بیش از ۹۰٪ از کل کسب ‌و کارها را تشکیل می دهند. البته این کسب ‌و کارها می توانند به ‌صورت خصوصی و دولتی فعالیت کنند. با این حال، کسب و کار های کوچک و متوسط خصوصی در بیشتر کشورها رایج‌ تر ‌هستند و تعداد کمی از کسب ‌و کار های کوچک و متوسط، دولتی محسوب می ‌شوند. به ‌طور کلی، کسب ‌و کار کوچک و متوسط به شرکتی گفته می شود که دارای مالکیت مستقل است و با توجه به نوع صنعتی که در آن فعالیت می کند، از نظر نیروی کار، درآمد و اندازه ی محدودی دارد.
ادبيات مربوط به اشتغال واحدهاي كوچك بسيار گسترده است و اين گستردگي نيز باعث شده است كه در كشورهاي مختلف تعاريف گوناگوني براي اين واحد ارائه شود؛ اين تعاريف با توجه به ساختار سني، جمعيتي، فرهنگي و درجه توسعه يافتگي متفاوت هستند.
کسب و کار های كوچك و متوسط در كشورهاي مختلف جهان داراي شباهتهاي بسياري هستند، اما با وجود اين، نمي‌توان تعريف واحد و يكساني از آن ها بدست آورد؛ هر كشور با توجه به شرايط خاص خود تعريفي از اين كسب و كارها ارائه كرده است. بيشتر اين تعريف ‌ها بر اساس معيارهاي كمي مانند تعداد كاركنان و ميزان گردش مالي مطرح شده اند.
تعریف دقیق کسب ‌و کار های کوچک و متوسط موضوعی بسیار پیچیده است؛ زیرا در هر کشوری شرکت ‌ها باید معیار های خاصی را رعایت کنند تا در این دسته‌ بندی قرار بگیرند. معمولا معیارها براساس کشور هایی که شرکت ها در آن فعالیت می کنند و صنعتی که به آن تعلق دارند، تغییر می کنند. به ‌عنوان مثال، در اتحادیۀ اروپا شرکت‌ هایی که کمتر از ۲۵۰ کارمند داشته باشند و در ایالات ‌متحده شرکت‌ هایی که کمتر از ۵۰۰ کارمند دارند، به ‌عنوان کسب و کار های کوچک و متوسط شناخته می شوند. در تحقیقاتی مشخص شده که ۵. ۶ میلیون شرکت در ایالات ‌متحده تحت عنوان کسب و کار های کوچک و متوسط فعالیت می کنند.