کتاب زیبایی شناسی نگاره های شاهنامه فردوسی

شاهنامه یکی از آثار بسیار نفیس و ارزشمندی است که در بین ایرانیان و غیر ایرانیان جایگاه بسیار والایی دارد. شاهنامه درواقع حافظ راستین سنت¬های ملی و شناسنامه قوم ایرانی است. شاید بدون وجود این اثر بزرگ، بسیاری از عناصر فرهنگ نیاکان ما در طوفان حوادث تاریخی از بین می¬رفت یا اثری از آنها به جای نمی¬ماند.
اهمیت شاهنامه فقط در جنبه ادبی و شاعرانه آن خلاصه نمی¬شود و پیش از آن¬که مجموعه¬ای از داستان¬های منظوم باشد، تبارنامه¬ای است که بیت بیت و حرف به حرف آن ریشه در اعماق آرزوها و خواسته¬های جمعی ملتی کهن دارد.
سال¬هاست که از سرایش شاهنامه توسط شاعر شهیر و فرهیخته ایرانی، فردوسی می-گذرد اما هنوز که هنوز است ایرانیان، بی هیچ تصنع و تبلیغی این شاهکار حماسی را قباله حیثیت و سند افتخار ملی خود دانسته و می¬دانند و هر صنف و دسته¬ای به وسع فهم و اقتضای حالش آن را در مرکز توجه جامعه قرار داده است.
تحول عظیم فکری و هنری که شاهنامه در بطن جامعه در طول دوران¬های مختلف حکومتی بر جای گذاشته، چنان است که اندیشمندان و هنرمندان ایرانی را بر آن داشته تا به بازتاب آراء و اندیشه ایرانی بر حسب آموزه¬های فرهنگی و تاریخی شاهنامه همت داشته باشند. فردوسی با توجه به مطالب دینی و خداشناسی، اخلاق نیک و خوی پسندیده در لابلای داستان¬هایش، نشانه¬های درست و صحیح را متذکر می¬شود. شاهنامه فردوسی صرف نظر از جنبه¬های حماسی آن، از ابعاد بسیاری شایان توجه است و درواقع نکاتی را در بر دارد که شایسته یک انسان کامل است.