کتاب مهندسی ‏ارزش ‏و ‏بیمه‌های ‏زندگی

مقدمه 9
فصـل اول 15
شرکت سهامی بیمه ایران 15
تاریخچه شرکت بیمه ایران 15
موضوع فعالیت شرکت بیمه ایران 16
نیروی انسانی شرکت بیمه ایران 16
شبکه فروش شرکت بیمه ایران 16
سرمایه شرکت بیمه ایران 16
سرمایه گذاری های شرکت بیمه ایران 17
بیمه جامع زندگی شرکت بیمه ایران 18
فصـل دوم 21
متدولوژی مهندسی ارزش 21
تاریخچه مهندسی ارزش 21
رویکرد مهندسی ارزش و منافع آن 22
مفاهیم و تعاریف ارزش 26
دلایل پائین بودن ارزش 30
بهترین زمان اعمال مهندسی ارزش در چرخه عمر محصول 37
فرآیند و مراحل مهندسی ارزش 39
فصـل سوم 51
نظریه های مربوط به نظر (افکار عمومی)، نگرش و گرایش 51
نظر یا افکار عمومی 51
نگرش 53
نیازها و نگرشها 56
گرایش 57
ویژگیها و ابعاد گرایش 58
عناصر و اجزای گرایش 59
نظریه کنش معقول 59
جمع بندی مفاهیم نظر، نگرش و گرایش 61
فصـل چهارم 63
نتایج 69
منـابع و مآخـذ 73
منابع 73
منابع فارسی 73

تاریخچه مهندسی ارزش
بعد از اتمام جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۷ بررسی موضوع افزایش بازدهی تولیدات شرکت جنرال الکتریک به لورنس میلز سپرده شد، نهایتا او توانست تکنیک جدیدی با نام آنالیز ارزش را که تمرکز اصلی آن بر کارکردهای محصولات و خدمات بود ارائه دهد و باعث کاهش هزینه و افزایش کارایی در انواع تولیدات شرکت گردد. وی به پشتوانه تجارب خود در طراحی و تولید محصولات با وجود کمبود مواد و قطعات در طول جنگ دوم جهانی توانست تمرکز خود را از طراحی و تولید به سمت کارکرد های قطعات و محصولات سوق داده و به درک جدیدی از تجزیه و تحلیل کارکرد نائل گردیده و با کاربرد این روش به راه حل های نو و مطلوب دست یابد.
به این ترتیب بعد از جنگ جهانی دوم و در دهه ۱۹۵۰، مهندسی ارزش متولد شده و در طراحی محصولات صنعتی بکار رفت. بعد ها سازمانهای دفاع، نیروی دریایی و نیروی هوایی آمریکا این روش را بکار گرفتند. با تاسیس انجمن بین المللی مهندسین ارزش آمریکا (SAVE) در سال ۱۹۵۹ مطالعه و آموزش رسمی مهندسی ارزش در سایر سازمان های آمریکا از جمله سازمان ناسا، سازمان خدمات عمومی، حفاظت محیط زیست و… توسعه یافت و هم اکنون نیز بکارگیری متدولوژی مهندسی ارزش در تمام بخش های عمرانی، صنعتی، کشاورزی و خدماتی کشورهای پیشرفته توسعه یافته است.
انجمن مهندسی ارزش ایران نیز پس از طی مراحل قانونی در سال ۱۳۸۱ توسط جمعی از اساتید دانشگاه و مدیران صنایع تاسیس گردید. از اهداف این انجمن می توان به برگزاری همایش های علمی و تخصصی، اجرای دوره ها و کارگاه های آموزشی، انتشار نشریات، اعطای گواهینامه های تخصصی به منظور پیشرفت و توسعه مهندسی ارزش در کلیه عرصه های صنعتی، عمرانی، تولیدی و خدماتی و استفاده بهینه از منابع کشور اسلامی اشاره کرد.
رویکرد مهندسی ارزش و منافع آن
مهندسی ارزش بوسیله یک سیستم انسانی ساده و با روشی نظام یافته مسئله را با رویکردی کارکردگرا توضیح می دهد. مهندسی ارزش با انعطاف پذیری بر روی کار کرد و هدف نهایی محصول یا خدمت متمرکز شده و از الزام شدید در جزئیات پیچیده اجتناب می کند. کارلوس فالون بیان می دارد که فقط دانستن این که هزینه یک محصول یا کالا چقدر است ۵٪ صرفه جویی را می تواند همراه داشته باشد و تغییر در مواد و مصالح حداکثر ۱۰ ٪ صرفه جویی به دنبال دارد در حالی که یافتن راهکار برتر می تواند ۳۰ ٪ صرفه جویی و حتی بیشتر را به ارمغان بیاورد. (قلی پور، ۱۳۸۳: ۳۶)

روش مهندسی ارزش یک روش سازمان یافته و متشکل از تکنیک های مختلف است. بعضی از این تکنیکها قدیمی، بعضی اصلاح شده و بعضی جدید هستند. هدف مهندسی ارزش، برگشت بیشترین ارزش برای پول (هزینه) صرف شده است. مهندسی ارزش برای حصول اطمینان از دسترسی به این هدف بر ارزش در کلیه مراحل نظارت دارد و با استفاده از بهبود کار کرد، ارزش اجزاء، محصولات، طرح ها و یا مطالعات را بالا می برد. (منوریان، ۱۳۸۶: ۳۶)
به طور عادی با بکارگیری مهندسی ارزش حدود ۱۵ تا ۲۵ درصد (و بیشتر) از هزینه های تولید، غیر ضروری تشخیص داده می شود بدون اینکه ارزش های مورد نظر مشتری کاهش یابد. با ترکیب بهینه ایده ها، فرآیند ها، مصالح و مفاهیم طراحی ممکن است تا حدود ۷۵ درصد هزینه ها، غیر ضروری تشخیص داده شوند. ليكن تاکید می شود که شناسایی و حذف این هزینه های غیر ضروری کار ساده ای نیست.(قلی پور، ۱۳۸۳: ۳۷)
مهندسی ارزش از ایده های خلاق سود می جوید و ما را قادر می سازد محصولی با هزینه کم بسازیم بدون اینکه خصوصیات اصلی و عمده آن را فدا کنیم. (جبل عاملی، ۱۳۸۰:۴۹)
از جنبه های بارز مهندسی ارزش توجه و تحلیل دقیق نیازهای مشتری است، مطالعه و استخراج خواسته ها و انتظارات استفاده کننده یکی از دلایل موفقیت مهندسی ارزش محسوب می شود. مهندسی ارزش تمام جنبه های ابراز شده و ابراز نشده مشتری را لحاظ می کند و موشکافانه به تحلیل نیاز و چگونگی ارضای آنها مبادرت می ورزد.
هدف نهایی مهندسی ارزش بهبود ارزش است از طریق افزایش بهره وری، بهبود مدیریت، بهبود هزینه دوره عمر، بهبود کیفیت، کاهش مکاتبات، ساده سازی فرآیندها، حفظ منابع و انرژی، کاهش کاغذبازی و… (قلی پور، ۱۳۸۳: ۴۴)
بابائی (۱۳۸۳) درباره اهداف کلان مهندسی ارزش اشاره دارد که می توان گفت که این علم با فرض حفظ کارکردهای اصلی و شاخص های کمی و کیفی به منظور ارتقای بهره وری در سازمان اهداف زیر را دنبال می کند:
1. استفاده بهتر از منابع مالی
٢. کاهش هزینه های اجرای مطالعه
٣. شناسایی آن دسته از عملیات اجرایی که احیانا خارج از محدوده مورد نظر طراحی شده اند.
۴. توجه به حفظ کارکردهای اصلی هر فعالیت (کمی و کیفی)
۵. کاهش هزینه های دوره بهره برداری (تاثیر گذار در توان رقابت پذیری صنعت)
۶. کمک به موجه شدن اجرای برخی مطالعات
۷. جلوگیری از اتلاف منابع برگشت ناپذیر
۰۸ کاهش قیمت تمام شده فعالیت های صنعتی در بازارهای رقابتی. دو عنصر اساسی مهندسی ارزش شامل:
١ – ارائه کارکرد در حداقل هزینه
۲ – استفاده از توافق یا طوفان مغزی گروه و اجتناب از تفکر محدود
می تواند به وسیله کاهش هزینه چرخه زندگی (LCC)” و افزایش ارزش مشتری یا پذیرش مشتری بهبود یابد. تکنیک های مهندسی ارزش فرصتی برای ایجاد بهبود در جنبه های مختلف طراحی مانند کاهش هزینه، کاهش زمان، بهبود کیفیت، اعتماد، کارکرد و قابلیت نگهداری را فراهم می کند. (منوریان، ۱۳۸۶) قلی پور (۱۳۸۳) اصول اساسی و برتر مهندسی ارزش را به شرح زیر اعلام می کند:
1- روش نظام یافته، مرحله به مرحله که پیوسته باید اجرا شود.
٢- کار گروهی و با چندین تخصص
3-کارکردگرایی
4-توجه به هزینه دوره عمر محصول
5- نقش اساسی خلاقیت
۶- روش كل نگر
۷- تحلیل نیازها، شرایط و انتظارات

مفاهیم و تعاریف ارزش
واژه ارزش یکی از مفاهیم زیبائی است که از ابتدای خلقت وجود داشته بسیاری از مردم از آن استفاده می کنند از جمله ارزش اقتصادی، ارزش معنوی، ارزش اجتماعی، ارزش زیبایی، ارزش سیاسی و… ليكن با وجود تعاریف متعدد، به وضوح شناخته شده نیست. این گستردگی مفاهیم را می توان در شکل شماره ۲ – 2 مشاهده کرد.

بطوری که عواملی چون شکل و ظاهر فیزیکی که با حواس آدمی سر و کار دارد یک کیفیت ذهنی بوده و دیگر عوامل مانند طول عمر، عملکرد، قابلیت اطمینان که خصوصیات کالا را تعیین می کند یک کیفیت واقعی است.
مهندسی ارزش در اکثر موارد بر روی ارزش اقتصادی متمرکز گردیده و مهم ترین انواع ارزش اقتصادی را قلی پور(۱۳۸۳) به این شرح طبقه بندی می کند:
ارزش استفاده: مشخصاتی که موجب کارایی و استفاده عملیاتی می شود.
توانمندی یک محصول، مطالعه، کالا و… برای انجام یک یا چند عمل فیزیکی موجب ایجاد این نوع از ارزش می شود.
ارزش تکریم یا احترام “: مشخصاتی که موجب افزایش خواست و علایق مشتری برای داشتن محصول می شود. این نوع ارزش رابطه تنگاتنگی با ایجاد زیبایی، جذابیت، پرستیژ، اعتبار، احترام و ظاهر آرایی دارد.
ارزش تعویض “: کیفیت یا مشخصاتی که ما را قادر به تعویض یک چیز (یک آیتم) با چیز دیگری می کند. در اغلب اوقات منظور از تعویض همان تبادل پول در ازای کالا (قیمت محصول) است بنابراین قیمت محصول به عنوان ارزش تعویض قلمداد می شود.
ارزش هزینه : مقدار پولی که برای تولید یک محصول نیاز است.
از جمله هزینه مواد، نیروی انسانی، تجهیزات و ماشین آلات و هزینه های دیگری که برای تولید لازم است. معمولا ارزش استفاده و ارزش احترام به صورت توامان مد نظر مشتری و مصرف کننده می باشد. تعریف ارزش :
کمترین هزینه ای که با آن می توان یک کار کرد را با اثربخشی و اطمینان، به نحو مطلوب انجام داد. (کریمی، ۱۳۸۸: ۲۳)
کار کرد : کارکرد وظیفه یا خدمت مورد انتظار از محصول است و به دو دسته کارکرد اصلی و کارکرد ثانویه تقسیم می شود. این مفهوم به تفصیل در مبحث کارگاه مهندسی ارزش توضیح داده میشود.
در گروه بندی دیگری کارکرد ها به کارکردهای ضروی و غیر ضروری تقسیم می شوند.
کیفیت: میزان برآورده شدن نیازمندی ها، تمایلات و انتظارات مصرف کننده نهایی در اثر استفاده از کالا یا خدمات بها: کمترین هزینه ای که برای انجام یک کار کرد لازم است. هزینه: مجموع هزینه های مواد اولیه، نیروی انسانی و بالاسری که به یک محصول یا خدمت تخصیص داده می شود. شاخص ارزش: با تمرکز بر کارکرد به عنوان عامل راهبردی بهبود ارزش، چنین رابطه ای برای ارزش تعریف شد.(همان: ۲۳)

تعریف مهندسی ارزش
مهندسی ارزش رویکردی است گروهی، نظام مند، کارکرد گرا و دارای کاربرد حرفه ای که برای ارزیابی و بهبود ارزش یک محصول، طراحی یک وسیله، یک سیستم و یا اجرای مطالعات صنعتی، عمرانی و خدماتی به کار گرفته می شود. (کریمی،۳۷: ۱۳۸۸)
کوششی سازمان یافته و گروهی برای تحلیل عملکرد سیستم ها، تجهیزات و خدمات به منظور دسترسی به عملکرد واقعی و با حداقل هزینه در طول عمر مطالعه است به گونه ای که راه حل های ارائه شده سازگار با کیفیت و ایمنی مورد نظر باشد. (منوریان، ۱۳۸۶: ۹)
مجموعه تکنیک های سیستماتیک و کاربردی که برای تشخیص کارکرد محصول یا خدمت و تولید یا ایجاد کارکرد با حداقل هزینه بکار می رود. (انجمن مهندسین ارزش آمریکا، SAVE) تعریف سازمان مدیریت و برنامه ریزی وقت ایران به صورت زیر بوده است: تلاشی سازمان یافته است که با هدف بررسی و تحلیل فعالیت های طرح در مراحل طراحی، اجرا، بهره برداری و نگهداری انجام می شود. این بررسی با استفاده از تجارب، ابتکار و خلاقیت متخصصان در جهت تحلیل کارکرد سیستم ها، عوامل، تجهیزات و تاسیسات به منظور دستیابی به کار کردهای پیش بینی شده با کمترین هزینه و با حفظ یا ارتقاء کیفیت و قابلیت اطمینان و کارایی انجام می شود.

دلایل پائین بودن ارزش
واحدی (۱۳۸۶) دلایل متعددی را برای پایین بودن ارزش توضیح داده است:
1 – فقدان اطلاعات:
این امر به خاطر نیازهای ناشناخته، سوء تعبیرهای متعدد در شناخت نیازهای کامل یا کمبود زمان برای بررسی کامل به وجود می آید. فقدان اطلاعات یکی از عناصر بسیار موثر در پایین آوردن ارزش تلقی می شود. اگر اطلاعات کافی در نحوه انجام فانکشین (کارکرد) وجود نداشته باشد ممکن است از آنچه که موجود و در اختیار است استفاده شود، در حالیکه این وضعیت ممکن است بهینه نباشد. اطلاعات محدود، موجب سوء تعبیر می گردد گاهی اوقات به اطلاعات وجود دارد و نه در صورت وجود به روز است، به خصوص زمانی که فرآیندهای جدید و روش های جدید برای اولین با برای حل یک مسئله مورد توجه قرار می گیرد. همه روزه محصولات و فرآیندهای جدید، به صورت مستمر وارد بازار می گردند. اینکه گروهی بتوانند در تمامی این موارد به روز باشند کار دشواری است.
۲- کمبود زمان:
وقتی که یک مطالعه مورد تایید قرار می گیرد همیشه فشار وجود دارد که آن را هر چه زودتر عملیاتی کنند. بدین ترتیب وقت کافی برای اینکه کلیه مطالعات به صورت کامل صورت پذیرد یا تمام مقایسه ها انجام شود وجود ندارد. فشار زمانی به گونه ای است که طراح ناچار است به بایگانی اطلاعات خود مراجعه و براساس اطلاعات موجود و دانسته های خود جواب مناسب را انتخاب نماید. تصمیم او عمدتا بر اساس اصلی که “سيمون””” آن را امتناع می نامد صورت می گیرد. بدین معنی که وقتی به جوابی قانع کننده رسید بلافاصله مطالعه را متوقف می سازد. در این صورت طراح کوشش کمی را برای دیگر گزینه ها مبذول می دارد. “گزینه هایی که ممکن است هزینه را تحت الاشعاع قرار دهند. طراح به ندرت وقت اضافی برای مطالعه و تفکر در مورد ” گزینه های ” مناسب را پیدا می کند در نتیجه: اولین جواب عملی برای مسأله معمولا مورد قبول قرار می گیرد، این جواب معمولا جوابی است که در گذشته موفق بوده است.اما طرح پیشنهاد شده معمولا بزرگتر و یا کوچکتر از پیش می باشد. در این صورت طبیعی است که دارای خطاهای طراحی و احتمالا مشکلات مونتاژ در آینده و یا انتخاب مواد غير مناسب یا غیره باشد.
ضرب الاجل ها معمولا اجازه مطالعه کامل، آزمایش درست و تکمیل اطلاعاتی را که بتوان به نیازها و احتياجات واقعی مشتری توجه شود نمی دهد. این نیازمندی ها و احتیاجات شامل طراحی، مهندسی، ساخت و غیره می باشد. این جنبه ها منجر به افزایش هزینه های اجرایی کتاب حداقل به میزان ۱۵ درصد می گردد.
3 – عقاید صادقانه ولی نادرست:
این مورد زمانی اتفاق می افتد که بدون اینکه اطلاعات دست اول در اختیار باشد تصمیماتی را بگیریم که صرفا بر اساس اعتقادات نادرست یا چیزهایی که فرض کرده ایم قرار داشته باشند. به علاوه تجارب تجارب شخصی، معمولا بعضی از افراد را متعصب بار می آورد، بدین معنی که نسبت به ایده خود اصرار می ورزند. برای مثال یک طراح که از نوعی پلاستیک خاص استفاده کرده است ولی این پلاستیک در عمل ترک خورده است ممکن است به خاطر همین تجربه ناموفق هیچ وقت از پلاستیک استفاده نکند. به عبارت دیگر او معتقد شده است که پلاستیک کارایی ندارد و در بسیاری موارد از به کارگیری پلاستیک که می تواند گزینه مناسبی برای حل مسئله باشد خودداری نماید.
طراحانی که در مورد مواد، فرآیندها، سیستم ها، ضریب اطمینان و غیره تصمیم می گیرند ممکن است به خاطر عقاید نادرست به یک مورد خاص تعصب نشان دهند و این به خاطر یک و یا چند تجربه ناموفق در گذشته باشد. پس تصمیمات طراحی می تواند بر اساس عقاید اشتباه باشد که خود باعث افزایش هزینه شود. به عنوان مثال در نظر بگیرید که عقاید نادرست ولی در عین حال صادقانه ای مبنی بر اینکه اگر بهبودی صورت گیرد حتما گران تمام خواهد شد داشته باشیم، در این صورت کمتر به بهبود روی خواهید آورد.
۴- کیفیت پایین:
کیفیت همیشه به عنوان یک معیار برای ارزش مورد توجه بوده است، ولی تاکنون مشتریان ابزار لازم را که بتوانند به طور واقع بینانه عملکرد محصول را ارزیابی کنند نداشته اند. اکنون شرایط تغییر کرده است. در حال حاضر سازندگان با مشتریانی که از دانش بالایی برخوردار هستند و همچنین گروه هایی که منافع مشتری را دنبال می کنند سرو کار دارند، اینها افرادی هستند که بازارهای بین المللی را ارزیابی و کیفیت کالاها را با مقایسه تخمین می زنند.
بدون کیفیت ارزشی وجود ندارد. در هر فاز از ایجاد محصول، کیفیت به خلق ارزش کمک می کند. کیفیت چیزی است که باید از طریق نیاز مندی مشتری اندازه گیری شود و نه صرفا با حذف چیزهایی که به نظر خوب نمی رسند.
۵ – تفکری که بر اساس عادت باشد:
تفکر عادت گونه یعنی فکر کردن و انجام کارها به همان طریقی صورت گیرد که در گذشته انجام می شده است. تفکر عادت گونه موجب می شود که در هر موقع مشکلی بروز کند به همان روش قبلی حل و این خصیصه یکی از دلایل مکرر پایین آمدن ارزش است. بیشتر افراد بر استفاده از آنچه که قبلا برای آنها کار کرده است تأکید می ورزند و معمولا ترجیح می دهند از استانداردهایی که دیگران مورد استفاده قرار داده اند، پیروی نمایند.
اغلب نیروی عادت منجر به الگوی خاصی از طرز تفکر، انجام کارها، حل مسائل و غیره می شود. جواب هایی که از عادت بر می خیزند اغلب جواب هایی ناکارآمد هستند. بدون شک مزیت عمده آنها آماده بودن نقشه ها و راحت بودن زمانبندی است. با این حال معایب آن به راحتی قابل مشاهده نیست و متاسفانه هزینه های غیر ضروری که رویه عادت گونه تحمیل می کند تا آخر مطالعه معلوم نمی شود و اغلب برای طراح ناشناخته باقی می ماند. عادت و تجربیات، غیر قابل انعطاف، تغییر ناپذیر، سخت و رام نشدنی میباشند، در عوض دانش که به صورت فطری مخالف عادت است یک حالت سیال دارد که همیشه در حال تغییر و رشد است. عادت ها آن چیزهایی هستند که تشکیل دهنده مهارت های اساسی ما هستند و بنابر این تعدادی از آنها دارای مزیت هستند. نتیجه اینکه عادت هایی مضر هستند که به عنوان موانع عمل می کنند.
به گفته ” چارلز کیترینگ ” نهصد و نود و نه نفر از هزار نفر را وقتی که در مقابل یک ایده جدید قرار می دهیم دلیل می آورند که چرا ایده عملی نیست. تنها یک نفر به طور استثنا دلیل می آورد که چرا ایده عملی است.
بسیاری از افراد نه تنها نسبت به مهندسی ارزش بلکه به طور کلی فاقد طرز تلقی مثبت بوده و معتقد نیستند که یک طرح و یا ارائه سرویس را می توان به نحو بهتر، متفاوت تر و با هزینه پایین تری انجام داد. در واقع احساس می کنند که به طور روزمره کارهای مهندسی ارزش را در حرفه خود انجام می دهند و دیگر نیازی به بازنگری ندارد.
۶- عدم تمایل به توصیه های دیگران:
طراحان و برنامه ریزان اغلب اوقات نمی خواهند از نظرات و راهنمایی دیگران استفاده کنند و در عین حال نمی خواهند قبول کنند که پاسخ بعضی سوال ها را بدرستی ندانند. با توجه به اینکه در عصر انفجار اطلاعات هستیم، برنامه ریزان، طراحان، مهندسین و معماران باید راهنمایی افراد خبره در سایر زمینه ها برای به دست آوردن حداکثر ارزش بهره گیرند. به ندرت اتفاق می افتد که زمان مناسب برای فکر کردن در مورد ایده ها و طرح ها، یا توصیه های دیگران، بخصوی در رابطه با بحث مهندسی ارزش صورت بگیرد. آیتم ها و محصولاتی که اینگونه تولید می شوند کاندیدای خوبی برای مطالعه ارزش می باشند.
7 – عدم توجه به فناوری نوین:
گام های سریع و بلندی که در توسعه رویه های محصولات و مواد به صورت مستمر برداشته می شود در حال تغییر است و به طور مستمر هزینه ها را پایین می آورد و را های متعددی را برای فانکشن های خاص پیشنهاد می کند. در عین حال هر طرح یا محصول را می توان به عنوان موضوعی در نظر گرفت که به مرور زمان متروک می گردد، البته ذکر این نکته نیز ضروری به نظر می رسد که در برخی موارد الزاما آخرین تکنولوژی ها حداکثر ارزش را ایجاد نمی نماید.
وقتی که یک روش، فناوری جدید و انقلابی از راه می رسد، عاقلانه است که روش قدیمی را در صورت عدم پاسخگویی به ارزش مورد نیاز رها کرد. اگر این امکان ندارد، حداقل می توانیم ببینیم چه موقع محدودیت های عملکردهای یک محصول موفق رخ خواهد داد و پس از آن تغییرات را اعمال نمود.
۸- فقدان یک معیار مناسب برای اندازه گیری ارزش:
عدم وجود یک معیار مناسب برای اندازه گیری ارزش یکی از علل پایین آمدن ارزش می باشد. اگرچه به عنوان یک معیار اندازه گیری برای تعیین ارزش، مشخصات و عملکرد یک آیتم را می توان به صورت دقیق از طریق تست های فیزیکی و اندازه گیری مناسب ارزیابی نمود ولی متاسفانه چنین تست ها و یا اندازه گیری هایی برای تعیین ارزش دقیق یک آیتم وجود ندارد. این موضوع را با این واقعیت که اکثر طراحان هیچ نوع آموزش رسمی در مورد تخمین هزینه نمی بینند، و واقعا نمی دانند که هزینه اشیاء یا هزینه ساخت یا هزینه انجام یک کار چقدر است. این موضوع به عنوان یک نقص بسیار مهم تلقی می شود.
۹- مشخصات فنی قدیمی:
بسیاری از مشخصات فنی که امروز استفاده می کنیم قدیمی شده اند. زمانی که طراحان تحت فشار زمانی هستند مشخصات فنی آزمایش ها، مشخصات فنی کدها، مشخصات فنی مواد و مشخصات فنی موجود مطالعات قبلی را بدون سوال و به عنوان اطلاعات ورودی مورد استفاده قرار می دهند.
۱۰ – روابط انسانی ضعیف:
فقدان ارتباطات و روابط انسانی مناسب، سوء تعبيرها، حسادت ها و اصطکاک بین منابع انسانی یکی از دلایل اساسی بالا رفتن هزینه ها و در نتیجه پایین آمدن ارزش است. اصطکاک بین افراد، جریان آزاد اطلاعات را قطع و هزینه طرح را بالا می برد. هزینه اضافی که از طریق روابط انسانی ضعیف بر دوش سیستم و سازمان تحمیل شده است رقم قابل ملاحظه ای را به خود اختصاص می دهد. روابط انسانی ضعیف بشدت ارزش را پایین می آورد.
11 – موانع ذهنی:
نام دیگر این پدیده که دلیل بروز هزینه های غیر ضروری می گردد ” تثبیت یک جواب برای مسئله ” می باشد. به عبارت دیگر وقتی به یک جواب برای مسئله رسیدیم کنکاش و جستجو متوقف می شود و راه حل های بهتری که ممکن است خیلی نزدیک و در دسترس، مفید و بهینه هم باشند از نظر دور می مانند. در این رابطه چنین بیان می شود وقتی که یک مسئله ای مطرح شد ذهن برای همسان کردن و همگون کردن آن مسئله تلاش می کند و وقتی به یک راه حل رسید فورا دست از کار می کشد و تعطیل می شود. وقتی این عکس العمل یا واکنش به منتهای خود می رسد شخص به حالتی می رسد که عقاید و طرز تلقی ها نقش خود را ایفا می کنند. به تکرار دیده شده است که وقتی یک مسئله مشابه اتفاق می افتد، ذهن از طریق سیستم حافظه به عقب بر می گردد و راه حل اولیه را جستجو می کند و آن را برای مسئله جاری به کار می گیرد، بدون اینکه تغییر یا انحرافی در آن ایجاد نماید. به این وضعیت فیکس کردن یک راه حل می گویند.
همین پدیده را به صورت مستمر و روزانه در صنایع و تجارت می بینیم. رخداد این موضوع موجب می شود مسائلی شبیه به دیگر مسائل که در گذشته رخ داده اند مطرح شوند و این مسائل با همان تکنیک ها و روش های قدیمی حل می شوند. مسائل به گونه ای حل می شوند و مسئولیت ها به گونه ای انجام می پذیرند که انگار هیچ تغییری در فناوری، تجربه، ایده و اطلاعات رخ نداده است. این شرایطی نیست که به ندرت اتفاق بیافتد، بلکه یک پدیده دامنگیر است. وقتی به این طبقه از علت ها که منجر به هزینه های غیر ضروری می گردند توجه می کنیم، قدم بزرگی برای فائق آمدن بر آنها برداشته ایم.
۱۲ – تمایل به تطابق با شرایط موجود:
کار عادی در صنایع و وظایف روزانه عمدتا شامل تطابق با رویه ها و روش های مرسوم می باشد، تطابق به دلیل ترس از ناشناخته ها می باشد، یک دشمن شناخته شده بهتر از دوست ناشناس است پس تطابق امری عادی است. باید فراتر از شرایط جاری به حل مسایل پرداخت زیرا که شرایط موجود ممکن است شرایط مطلوب نباشد. به عبارت دیگر باید پا را از محدوده فعالیت های جاری خارج ساخت و به شرایط غیر متعارف نگاهی ویژه انداخت.
۱۳ – شرایط غیر واقعی:
در بسیاری مواقع افراد شرایط را غیر واقعی و یا اغراق آمیز مطرح می کنند، به خصوص در رابطه با عملکرد، مواد، ایمنی، رویه و غیره. اغلب مردم دوست دارند که حاشیه اطمینان بالایی را در نظر بگیرند. از نظر سنتی طراحان بر توسعه سیستم های کاملا قابل اطمینان تمرکز داشته اند و در نتیجه، طراحی بیش از نیاز، هزینه بر می دارد. راه صحیح این است که شرایط مورد نیاز به طور دقیق بررسی شوند، تا نیازهای واقعی مشخص گردند.
اصولا در مراحل اولیه طرح، یک تصمیم ابتدایی گرفته می شود، فرض بر این است که در مراحل بعدی طرح مجددا بازنگری خواهد شد. ولی این برگشت و مرور به ندرت اتفاق می افتد. برای مثال یک مشتری ممکن است به تمامی خصوصیات ویژه یک محصول احتیاج نداشته باشد. یعنی عملیات، صافی سطوح و تلرانس ها ممکن است برای تصحیح یک شرایط موقتی با اظطراری اضافه شده باشند، شرایط اضطراری از میان رفته ولی عملیات هنوز ادامه دارد. هزینه های غیر ضروری که به علت موقعیت موقتی و یا اضطراری پیش می آید در بسیاری مواقع روشن و واضح است و باید به آنها توجه جدی مبذول گردد. تشخیص این موقعیت ها مشکل است. بنابراین باید مواظب راه حل های موقتی بود زیرا این راه حل ها ممکن است برای همیشه باقی بمانند.