۲۱۲,۸۵۷ تومان Original price was: ۲۱۲,۸۵۷ تومان.۱۹۲,۶۳۶ تومانCurrent price is: ۱۹۲,۶۳۶ تومان.
تعداد صفحات | 89 |
---|---|
شابک | 978-622-378-522-1 |
انتشارات |
کتاب مطالعهای در عوامل انفعال اجتماعی و سیاسی مردم ایران به تحلیل دقیق و عمیق دلایل عدم مشارکت فعال مردم ایران در عرصههای اجتماعی و سیاسی میپردازد. این اثر با بررسی تاریخی، فرهنگی، و روانشناختی، ریشههای انفعال اجتماعی و سیاسی را شناسایی کرده و راهکارهایی برای ارتقای سطح آگاهی و مشارکت مردم ارائه میدهد.
این کتاب برای هر فردی که به دنبال درک عمیقتر از دلایل انفعال اجتماعی و سیاسی در ایران است، منبعی بینظیر بهشمار میآید. اگر دغدغهای برای بهبود وضعیت مشارکت عمومی دارید یا به دنبال شناخت بهتر از شرایط اجتماعی و سیاسی جامعه ایران هستید، این کتاب راهنمای ارزشمندی خواهد بود.
برای تهیه این کتاب و آگاهی از راهکارهای مؤثر برای افزایش مشارکت اجتماعی، به بخش فروشگاه سایت مراجعه کنید یا با ما تماس بگیرید. این کتاب با ارائه تحلیلهای دقیق و پیشنهادهای کاربردی، مسیر جدیدی برای شناخت و تحول اجتماعی ارائه میکند.
مقدمه 9
فصل 1 11
مطالعات 11
رابرت دال 15
جان پیلیاوین 18
نقش ساخت قدرت در مشارکت 19
اعتماد بین مردم و حاکمیت و مشارکت سیاسی 21
آلموند و وربا 22
عوامل سیاسی 23
عوامل اقتصادی 24
اقتصاد نفتی 25
عوامل فرهنگی 26
ضعف اعتماد اجتماعی 26
احساس ناامنی 27
فردگرایی 28
مصلحت اندیشی و عافیت طلبی 29
فصل 2 33
روش ها 33
فصل 3 39
نتایج 39
رسانه ای شدن اکثر مسائل سیاسی در ایران 41
سیاست زدگی مردم ایران 42
بی عملی و انفعال مردم نسبت به رویدادهای سیاسی 42
بی اعتمادی سیاسی و دل نگرانی از تبعات تصمیم گیری های دولت مردان 44
پنهان کاری، دورویی و ظاهرسازی 45
فردگرایی 47
رفتارهای نوسانی 48
اهل غلو و بزرگ نمایی بودن 48
تحریم خرید 49
بی فایده بودن تحریم 50
کنترل مصرف 51
منوط کردن اثربخشی فعالیت سیاسی به همسویی با مسئولان 52
اعتقاد به نقش افراد در بهبود اوضاع 53
بی فایده دانستن کنش های سیاسی افراد 55
احساس ناامنی 56
بی قدرتی مردم و پرهزینه بودن فعالیت سیاسی 56
عافیت طلبی و منفعت گرایی 57
فقدان اعتماد اجتماعی و سیاسی 57
بالا بودن توجه مردم به مسائل سیاسی در اثر افزایش اطلاعات و آگاهی 60
بی تفاوتی غالب مردم نسبت به مسائل سیاسی 61
توجه به مسائل سیاسی در فضای مجازی 62
قانون گریزی 63
روحیه استبدادی 63
عافیت طلبی 64
منفعت طلبی و فردگرایی 64
بی فایده دانستن تحریم خرید 65
عدم مقابله با تورم به سبب سیاسی شدن اقتصاد 66
اعتقاد به نقش فرد در بهبود اوضاع 67
انتخابات به عنوان بهترین عامل تاثیر گذار 67
نبود زیرساخت های اقتصادی و سیاسی لازم برای ایفای نقش شهروندی 68
احساس ناامنی 69
نبود زیرساخت های اقتصادی و سیاسی لازم 70
فصل 4 77
نتیجهگیری 77
مهم ترین خلقیات ایرانیان 82
میزان مشارکت در مباحث سیاسی 82
منابع و مآخذ 87
برخی ازصاحبنظران حوزه سیاست در ایران از جمله بشیریه، عوامل سیاسی و ساختارحکومت را تعیینکننده مشارکت یا بیتفاوتی سیاسی افراد یک جامعه می دانند. به عقیده این دسته از اندیشمندان از آنجایی که پیش شرط مشارکت در فرایندهای سیاسی، توسعه سیاسی یعنی گسترش فرصتهای رقابت و فراهم شدن زمینه و بستر مناسب برای حضور و مشارکت مردم است، خصوصیات ساخت قدرت و حوزه سیاسی نقش بسیار تعیین کنندهای درمیزان توسعه یافتگی سیاسی یک کشور ایفا میکند. علمای سیاسی معمولاً به شکل حکومت، چگونگی توزیع قدرت، ساخت قدرت، وجود یا نبود دموکراسی و احزاب و گروههای سیاسی مخالف توجه دارند. در این رویکرد حکومت اقتدارگرا، لوازم مشارکت و امکان سازماندهی و توانایی عمل را از بین می برد و ایدئولوژی چنین قدرتی، وقتی از نظرتاریخی تداوم یابد، به فرهنگ سیاسی رایج و مسلط تبدیل می شود (بشیریه،1380: 158).
بشیریه معتقد است معمولاً در رژيم هايی كه مشاركت سياسی تشويق نمی شود و با تشكيل گروهها و نهادهای مستقل مخالفت میشود، مشاركت سياسی محدود است؛ زیرا ساخت قدرت مطلقه، مانع تکوین احزاب به عنوان مجاری مشارکت و رقابت سیاسی است. چنین ساختی، موجب نهادزدایی از سیاست وگسترش روابط شخصی و غیررسمی شدن فرایندهای سیاسی شده و بدین وسیله موجب پیدایش باندها وگروههای قدرت طلب، حول مراکز مهم تصمیمگیری وشخصیت های قدرتمند میشود و به جای مشارکت و رقابت نهادی، شبکهای از روابط شخصی ایجاد میشود. ازطرف دیگر نظامهای سیاسی بسته در صورتی که با تحولات ناشی از نوسازی اجتماعی و اقتصادی و افزایش تقاضا برای مشارکت مواجه شوند برای جلوگیری از ورود آسیب به ساخت قدرت، مجبور میشوند ازدرون به ایجاد نهادهای صوری بپردازند. طبعاً چنین نهادهایی دارای استقلال لازم از ساخت قدرت نیستند تا بتوانند خارج از حدود مجاز هیأت حاکمه، به تقاضای فزاینده برای مشارکت سیاسی پاسخ گویند (بشیریه،1380).
🧐 پاسخ: این کتاب به بررسی دلایل مختلفی مانند ضعف اعتماد اجتماعی، احساس ناامنی، فردگرایی، مصلحتاندیشی، و ساختارهای قدرت میپردازد که منجر به کاهش مشارکت مردم در امور سیاسی و اجتماعی میشود.
📚 پاسخ: رابرت دال بر این باور است که مشارکت سیاسی یکی از پایههای اساسی دموکراسی است. او تأکید دارد که وجود ساختارهای سیاسی باز و رقابتی، همراه با آگاهی عمومی، میتواند موجب افزایش مشارکت شود.
🤝 پاسخ: اعتماد متقابل میان مردم و حاکمیت از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر مشارکت سیاسی است. اگر مردم احساس کنند که دولت شفاف و پاسخگوست، تمایل بیشتری به مشارکت در امور سیاسی و اجتماعی خواهند داشت.
🎭 پاسخ: کتاب به عواملی همچون فردگرایی، عافیتطلبی، ضعف اعتماد اجتماعی، و احساس ناامنی اشاره میکند که در فرهنگ عمومی نهادینه شده و موجب کاهش مشارکت مردم در امور اجتماعی و سیاسی میشود.
🛒 پاسخ: یکی از عوامل مهم، بیاعتمادی مردم به تأثیر این اقدامات است. بسیاری از افراد معتقدند که تحریم خرید یا کنترل مصرف تأثیری بر وضعیت اقتصادی نخواهد داشت و در نتیجه، از انجام چنین اقداماتی خودداری میکنند.
📺 پاسخ: با گسترش رسانهها و فضای مجازی، مردم بیشتر از گذشته در معرض اطلاعات سیاسی قرار دارند. اما این افزایش آگاهی، لزوماً به افزایش مشارکت سیاسی منجر نمیشود، بلکه در برخی موارد به بیتفاوتی و انفعال بیشتر ختم میشود.
⚖️ پاسخ: سیاستزدگی به این معناست که مردم بیش از حد درگیر بحثهای سیاسی شدهاند، اما این درگیری بیشتر در سطح گفتوگو و انتقاد باقی مانده و به کنش عملی منجر نمیشود. این موضوع باعث میشود که در نهایت، افراد از اقدام عملی دوری کنند.
⚡ پاسخ: احساس بیقدرتی ناشی از عواملی مانند نبود زیرساختهای مناسب برای مشارکت سیاسی، هزینه بالای فعالیتهای سیاسی، و سابقه تاریخی حکومتهای اقتدارگراست که موجب شده مردم نقش مؤثری برای خود در سیاست قائل نباشند.
🙅♂️ پاسخ: فردگرایی به این معناست که افراد بیشتر به منافع شخصی خود اهمیت میدهند تا منافع جمعی. این نگرش باعث کاهش روحیه همکاری، مشارکت اجتماعی، و مسئولیتپذیری در قبال مسائل عمومی میشود.
🗳 پاسخ: انتخابات بهعنوان یکی از معدود ابزارهای تأثیرگذاری مستقیم مردم بر سیاست، همچنان مورد توجه است. بسیاری بر این باورند که با شرکت در انتخابات، میتوانند شرایط کشور را تغییر دهند، هرچند برخی نیز به دلیل بیاعتمادی از مشارکت خودداری میکنند.
🔍 پاسخ: پنهانکاری، عدم شفافیت، سیاستهای ناپایدار، و تجربههای ناموفق در گذشته، از جمله عواملی هستند که موجب کاهش اعتماد عمومی به دولتمردان شدهاند. این بیاعتمادی در نهایت به کاهش مشارکت سیاسی منجر میشود.
🤷 پاسخ: احساس ناامنی، پرهزینه بودن فعالیتهای سیاسی، عدم تغییر محسوس در نتیجه کنشهای پیشین، و نبود زیرساختهای حمایتی، موجب شده که برخی افراد تصور کنند فعالیتهای سیاسی، تأثیری در بهبود شرایط ندارد.
💻 پاسخ: فضای مجازی موجب افزایش آگاهی سیاسی مردم شده، اما در عین حال، باعث شده که مشارکت سیاسی بیشتر در قالب گفتوگوهای آنلاین باقی بماند و به کنش عملی تبدیل نشود.
📜 پاسخ: برخی از خلقیات مهم که در این کتاب مورد بررسی قرار گرفتهاند شامل: عافیتطلبی، فردگرایی، بیاعتمادی اجتماعی، سیاستزدگی، توجه بیشازحد به مسائل سیاسی بدون اقدام عملی، و تمایل به بزرگنمایی رویدادها هستند.
🔎 پاسخ: این کتاب نشان میدهد که انفعال اجتماعی و سیاسی مردم ایران ریشه در عوامل فرهنگی، تاریخی، اقتصادی و ساختاری دارد. راهکارهایی مانند افزایش اعتماد اجتماعی، شفافیت دولت، آموزش سیاسی، و بهبود زیرساختهای مشارکت، میتوانند به کاهش این انفعال کمک کنند.
📌 این مجموعه پرسش و پاسخ خلاصهای از محتوای کتاب مطالعهای در عوامل انفعال اجتماعی و سیاسی مردم ایران است و کمک میکند تا دیدگاه جامعتری نسبت به موضوع داشته باشید.
تعداد صفحات | 89 |
---|---|
شابک | 978-622-378-522-1 |
انتشارات |