کتاب خلاقیت در طراحی لباس

مقدمه 9
فصـل اول 17
کلیات 17
تعریف واژه‌ها و اصطلاحات 19
لباس و فرهنگ 19
لباس و اجتماع 21
لباس و فلسفه 23
لباس و خلاقیت 24
لباس و دین 26
پوشش در آیین یهود 26
پوشش در آیین مسیحیت 27
پوشش در آیین زرتشت 28
پوشش در آیین اسلام 29
فصـل دوم 33
ادبیات مطالعه 33
لباس (پوشاک) و اهمیت آن 34
پوشاک (لباس) و هويت ملي و قومي 36
مفهوم و کارکرد پوشاک 39
انگیزههای استفاده از لباس (پوشاک) 40
عوامل تأثیرگذار بر سیر تحول پوشاک 42
عوامل جغرافیايي 42
اقلیم 42
مقیاس انساني 42
عوامل اجتماعی 43
عوامل فرهنگی 43
عوامل اقتصادی 44
ساختار لباس (پوشاک) در ايران 44
جنس لباس 44
رنگ لباس 45
برش لباس 47
طراحي تزئیني لباس 48
بهترين پوشش برای بانوان ايراني 49
مانتو 50
طراحی لباس 52
شیوه‌های طراحی لباس 53
ترسیمات طراحی 53
فرم ظاهری 53
طراحی ساختاری 54
طراحی دکوراتیو یا تزئینی 54
کلکسیون طراحی 54
اصول نظری طراحي لباس در ايران 55
پوشیدگی 55
تقارن 55
پوشاندن سر 56
کاربردی بودن 56
تعریف مد 57
تاریخچه‌ی مد 58
ویژگی‌های مد 59
فشن 62
تاریخچه‌ی خلاقیت 62
مبانی و تعاریف خلاقیت 63
تعاریف خلاقیت از دیدگاه افراد 63
دیدگاه روان‌شناسی نسبت به خلاقیت 68
دیدگاه سازمانی نسبت به خلاقیت 69
دیدگاه قرآن کریم نسبت به خلاقیت 70
دیدگاه گانیه نسبت به خلاقیت 70
دیدگاه تورنس نسبت به خلاقیت 70
دیدگاه گیلفورد نسبت به خلاقیت 71
ديدگاه محتوايي نسبت به خلاقیت 71
اهمیت خلاقیت 72
هدف از خلاقیت 72
ابعاد خلاقیت 72
مؤلفههای خلاقیت 72
خلاقیت برای تمامي افراد 73
طبقهبندی خلاقیت 73
نشانههای خلاقیت 74
خلاقیت و شخصیت 74
عوامل بازدارندهی خلاقیت 74
مراحل خلاقیت ذهني 75
سطوح خلاقیت 76
عوامل تشديدکنندهی خلاقیت و نوآوری 76
انگیزههای بیروني 76
انگیزههای دروني 77
آسیبشناسي خلاقیت 78
تصورات گوناگون از خلاقیت 79
تعريف تفکر 80
تفکر خلاق 80
هوش 81
تفاوت خلاقیت با تیزهوشي 82
اصول خلاقیت 83
فرد خلاق 85
روشهای فردی برای برانگیختن خلاقیت 86
نوآور 87
نوآوری 87
فرق خلاقیت و نوآوری 88
مراحل ظهور خلاقیت و آفرينندگي 88
شکستن حصار فکر 88
موضوع‌شناسي 89
تجديد و مانعشناسي 89
گردآوری اطلاعات 89
راهکاریابی 89
به‌کارگیری سلامت فکر 90
زمان 90
ثبت و يادداشتبرداری 90
دست کشیدن از حل موضوع هنگام خستگي 91
ظهور خلاقیت و ناگهاني فکر 91
ایده 92
ابتکار 92
روشها و تکنیکهای خلاقیت و نوآوری 93
تکنیک توهم خلاق 93
تکنیک طوفان ذهني 94
تفاوتهای طوفان ذهني فردی و گروهي 94
تکنیک چرا 94
تکنیک در هم شکستن مفروضات 95
تکنیک تجزيه و تحلیل مورفولوژيک 95
تکنیک دلفي 96
تکنیک سینکتیکس 96
تکنیک اسکمپر 97
جايگزيني 98
ترکیب 99
اقتباس 100
تقویت 100
به‌کار بستن در ديگر کاربردها 101
حذف يا (کوچک کردن) 102
بازآرايي يا (معکوس کردن) 103
پیشینه و سابقه‌ی موضوع مورد مطالعه 104
منـابع و مآخـذ 119
کتابها 119
مقالات 122
پاياننامهها 123
سايتها 123
منابع تصاوير 123

لباس پوشیدن سابقه ای بهاندازه حیات انسان دارد و جز پیروان یکی از مکاتب فکری که بر لزوم برهنه زیستی پای می فشارند همه افراد بهنوعی آن را تجربه می کنند. از آغاز پیدایش انسان، پوشش برای او مطرح بوده است. سبب اصلی پیدایش لباس محفوظ ماندن از (سرما، گرما و عوامل طبیعی) عفت، زیبایی و باوقار بودن است که می توان آن را نشان دهنده گرایش اعتقادی فرد و وابستگی وی به فرهنگی خاص دانست، همچنین بشر در فکرتحول سبک پوشش خود و نیز ابتکار در بوجود آوردن تنوع آن بوده و همواره برای بدیع سازی پوشاک کوشیده است.
از آنجا که پوشیدن لباس یک ضرورت است هرکس این دین را نسبت به خویش احساس می کند که ظاهر خود را به خوشایندترین شکل ممکن به جهانیان عرضه کند؛ بنابراین پوشاک باید رنگ و طرحی هنرمندانه و زیبا داشته و هماهنگ با شرایط محیط و باب روز باشد. یکی از امتیازات انسان، در مقایسه با موجودات دیگر تهیه پوشش مناسب است. براین اساس، لباس پوشیدن جزئی از شئون انسانی است هرگاه ما بتوانیم تبدیل انسان جنگلی و غارنشین را به انسان متمدن امروزی مورد بررسی قرار دهیم تا اندازهای خواهیم توانست به چگونگی پوشاک او و علل تغییر فرم آن پی ببریم و این میسر نیست مگر به کمک علم زیبایی شناسی و زیبا شناختی.

علم زیبایی شناسی ارتباط مستقیم با خلاقیت دارد و در حوزه هنر به خصوص در حوزه طراحی لباس نقشی بسزایی دارد که هرچه قدر سواد بصری علم زیبایی شناسی بالاتر برود توان تشخیص خلاقیت در طراحی لباس بهتر صورت می گیرد و خلاقانه تر خواهد بود. خلاقیت در ذهن ما شکل می گیرد و محیط پویا به ما کمک می کند تا روشن تر و خلاق تر فکر کنیم. خلاقیت در حوزه طراحی لباس نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
یکی از کارهایی که هر طراح لباس آموزش می بیند پرورش خلاقیت ذهنی خود با استفاده از الهامات اطراف است. الگوی فنی اسکمپر که تکنیکی برای برانگیزش خلاقیت و پرورش ایده های خام است می تواند در پرورش ایده های جدید و دست یافته به طرح ها و مدل هایی با خلاقیت و مناسب با مد روز برای انواع مانتو دست یافت. این مطالعه با روش توصیفی- تحلیلی با رویکرد کیفی- کمی و از لحاظ ساختار با هدف کاربردی که به روش کتابخانه ای، برای بررسی جایگاه خلاقیت و ارزیابی میزان خلاقیت در طرح های مانتوهای ارائه شده در دومین جشنواره مد و لباس فجرمی‌باشد. دلیل انتخاب طرح های مانتو های (اجتماع/ نمایش) دومین جشنواره مد و لباس فجر، منتخب بودن طرح های مانتو ها از نظر بنیاد ملی مد و لباس ایران در سال 1392 می باشد. طرح های مانتو ها با استفاده از اسناد مکتوب در مجله شیما دومین جشنواره مد و لباس فجر براساس الگوی فنی اسکمپر مورد ارزیابی قرار می گیرد و سپس میزان فراوانی خلاقیت در طراحی مانتوهای (اجتماع/ نمایش) دومین جشنواره مد و لباس ایران بررسی و شناسایی می شود.

تعریف واژه‌ها و اصطلاحات
لباس و فرهنگ
لباس گذشته از جنبه پوشانندگی که پیوسته مد نظر بوده است و به نوعی اولین اختراع بشر محسوب می شود وهمواره اورا ازگرما وسرما، مصون داشته دراثر مرور زمان به نوعی، جنبه نمایشی نیز یافته است و بدین منظور چه هنرها که در تزیین آن به کار نرفته است و چه ابداعات و ابتکاراتی که درتحقق این جنبه دکوراتیوس لباس صورت نگرفته است. البته این وسیله پوشش یا در واقع این رشته از هنر نیز پیوسته پا به پای توسعه و پیشرفت تمدن و همگام زمان تغییر کرده و در هر عصر و دوره ای در قالبی و فرمی تازه ریخته شده و دستخوش تغییرات و تحوالت بسیاری گشته است. نقش تربیتی و فرهنگی لباس برانسان واجتماع، برکسی پوشیده نیست. لباس همواره به عنوان وسیله ای مناسب در جهت تعارضات فرهنگی نیز به کار گرفته شده و امروز درتهاجم فرهنگی غرب، لباس نیز به عنوان بهترین وسیله مورد استفاده قرار گرفته است. لباس پوشیدن، نیازی حتمی و شأنی از شئون انسان است و پدیده ای است که تقریبا به اندازه طول تاریخ بشر، سابقه و به قدر پهنه جغرافیایی امروزین زمین، گسترش دارد. این پدیده باخصوصیات مختلف فردی و اجتماعی انسان در ارتباط است (افشار،1384؛7)
لباس پاسخگوی سه نیاز آدمی است: یکی اینکه او را از سرما و گرما و برف و باران حفظ می کند و دیگر اینکه درجهت حفظ عفت و شرم به او کمک می کند وسر انجام به او آراستگی، زیبایی و وقار می بخشد. لباس آدمی رامی توان ازیک لحاظ به مسکن اوتشبیه کرد. درست است که انسان در ابتدا برای محفوظ ماندن ازسرما و گرما و نیزحمله و هجوم حیوانات به ساختن خانه می پردازد، اما علاوه بر این منظور، خانه مأمن ومأوایی است برای او تا خود، اموال و احوال اختصاصی اش را در چهاردیواری آن سامان بخشد و گذشته از اینها خانه هرکس فضایی است که او می تواند ذوق وسلیقه اش را، درحد امکانات خویش، در آن اعمال کند و غریزه زیبایی پسنداش را ارضا نماید. لباس را نیز می توان به تعبیر «خانه» و درست تر بگوییم «خانه اول» هرکس دانست. لباس خانه اختصاصی ترانسان است، چون هر فرد نخست در لباس خود سکونت دارد وبعد درخانه اش و از این قرار است که می توان گفت، همه ما به جهت لباسی که برتن داریم، خانه بدوشیم. منشأ اصلی پیدایش لباس، چنان که گفتیم، نیاز به محفوظ ماندن، عفیف ماندن و زیبا بودن است.
معمولا مذاهب هم درباره نوع لباس، دستوراتی دارند، چنان که دراسلام نیز درباره پوشش تن، قواعد و دستوراتی وجود دارد و اصطلاح «حجاب» درجامعه امروز ما گویای همین نوع پوشش اسلامی است.
باتوجه به تعاریف فرهنگ، جوامع مختلف بسته به اینکه نسبت به هستی چه بینشی داشته و چه معنایی برای زندگی قائل باشند و چه ارزشهایی را برجهان حاکم بدانند، سبک و اسلوب خاصی درساختن شهر، خانه، پوشیدن لباس و نظایر آن خواهند داشت؛ به عبارت دیگر، فرهنگ یک قوم در وجوه مختلف زندگی آنان از قبیل صنعت، اقتصاد، مدیریت، شهرسازی، معماری و هنر تجلی می کند و به منزله روحی است که در کالبد تمدن آن قوم جریان دارد و هر یک از این جنبه ها، آینه ای است که چون در آن نیک بنگریم، می توانیم چهره آن روح حاکم و آن فرهنگ کلی جامعه را مشاهده کنیم.
رابطه لباس و فرهنگ به اندازه ای قوی است که وقتی یک خارجی و غریبه وارد محیطی می شود نخستین علامتی که اورا می شناساند همان لباس اوست. گویی انسانها با لباس خود با یکدیگر صحبت می کنند و هر کس به زبان لباس خویش خود بامعرفی می نماید که من کیستم و از کجا آمده ام وبه چه دینایی و فرهنگی تعلق دارم. انسان بسته به اینکه برای جهان بینی خویش چه معنایی قائل باشد، خود را چگونه موجودی بشناسد، چه سرنوشتی برای خود تصور می کند.
اگر درجامعه ای مثل جوامع امروز غربی، مذهب درخصوص نوع لباس ساکت باشد و مصالح اجتماعی نیز قانون برای اندازه وشکل لباس مردم وضع نکرده باشد، باز چنان نیست که قاعده و ملاکی بر کیفیت پوشش مردم حاکم نباشد. اگر درجوامع غربی، مذهب و قانون تعیین کننده نوع پوشش نیست، نباید تصور کرد که مردم درانتخاب لباس آزادند و لباس آنان از هیچ معیار و ملاکی تبعیت نمی کند و هیچ بینشی برآن حاکم نیست لباس انسان نخست تابع فرهنگ جامعه اوست و سپس تابع سلیقه خود او. جامعه غربی امروز بالباسی که برتن دارد باما سخن می گوید. اگر به این سخن خوب گوش فرادهیم، فلسفه وفرهنگ غرب را خواهیم شناخت.
مد نوعی الگوی سلیقه پسند فرهنگی و اجتماعی است که در مقطع زمانی خاصی ظهور پیدا می کند. علاقه‌مندان به مد، گروه سنی ویژه ای نیستند و گرایش به مد با شدت و ضعف در میان همه گروه های اجتماعی دیده می شود. البته نیروی جاذبه مد بیش از همه، نسل جوان و نوجوان را مجذوب خود می سازد. درهر جامعه نوع و کیفیت لباس زنان ومردان، علاوه برآنکه تابع شرایط اقتصادی و اجتماعی و اقلیمی آن جامعه است، قویا تابع جهان بینی و ارزشهای حاکم برفرهنگ آن می باشد. لباس نه تنها تحت تاثیر فرهنگ جامعه است که معرف شخصیت تک تک افراد نیز هست، البته میان شخصیت افراد و فرهنگ عمومی جامعه نیز ارتباط قومی وجود دارد (همان، 1384 :8).

لباس و اجتماع
مهمترین عامل که انسان را به دگرگون شدن پوشاک واداشت حس زیبایی دوستی و زیبایی شناختی او بوده، اما در کنار این زیبا دوستی، آفرینندگی هنری و عامل های دیگری نیز وجود داشته است (افشار، 1383 :4). تلقی هر جامعه ای از لباس به عوامل مختلفی از جمله شرایط اقلیمی و جغرافیایی، شیوه های معیشت و تولید، نظام دینی و اعتقادی، نوع حکومت ها و جنگ ها و نیز تاثیرات سایر ملت ها در جریان تبادلات اقتصادی یا تاخت و تازها بستگی دارد.
نوع زندگی یکجا نشینی یا کوچ نشینی، همچنین زندگی در شهر که ساز و کار پیچیده تری دارد و نیازمند تقسیمات متعدد اجتماعی است با زندگی روستایی یا قبلیه ای متفاوت است و این تفاوت در وجه عینی، خود را در لباس نمایان می سازد، به طوری که لباس مردمان شهر نشین تنوع و طبقه بندی های حساب شده تری نسبت به جوامع کوچک ایلی یا روستایی دارد (بابایی- اکبری، 1393 :4). مهم ترین عاملی که در تغییرپوشاک و دگرگونی آن تاثیر داشته، آب و هوا است، زیرا انگیزه پدید آوردن پوشاک و آفریدن جامه، ناشی از نیاز آدمی به دفاع تن خود، در برابر رخ دادهای طبیعی، به ویژه سرما و گرما بوده است. می توان گفت یکی از عامل های مهم پیدایی فرهنگ و آفریده ها و نوآوری انسان نیز، آب و هوای مساعد است (مشیرپور، 1338 :128) همچنین محیط زندگی هر جامعه بر پوشاک ساکنان آن، چند گونه تاثیر کاربردی دارد، نخست اینکه بیشتر مواد اولیه ای که در در پوشاک بومی و سنتی به کار می رود، از فرآورده های محلی به دست می آید. دوم کار و پیشه مردم است که نیاز به پوشاک ویژه ای دارد، یعنی پوشاک با کار و یا کار با پوشاک، بایستی هماهنگ باشد. از این رو شیوه زیست نیز، در کیفیت پوشاک مردم و هم در شکل و شمار بریده های مورد بهره گیری آن، تاثیر می گذارد (افشار، 1383 :3).
حکومت ها همواره اولین پایه گذران تغییر و تحوالت لباس بوده اند. گاهی پوشیدن لباسی به دلایل سیاسی یا دینی و مذهبی ممنوع یا تبلیغ شده است. در تاریخ ایران نیز این گونه سیاست ها همواره وجود داشته است. اگرچه درباره لباس زنانه، سیاست ها بر لباس بیرونی متمرکز بوده و لباس اندرونی بیشتر تابع عرف و سنت های جامعه بوده است. همچنین در جریان جنگ ها و فتوحات یا برخی از صنایع مربوط به ساخت پوشاک نابود می شد یا صنعت های جدیدی پا می گرفتند، همچنین ملل فاتح و مغلوب متقابلا از پوشاک همدیگر تاثیر می گرفتند.
اقتصاد همواره خود را در سبک زندگی افراد و پوشاک که از مظاهر آن است نشان می دهد؛ بنابراین دوره های پر رونق و شکوفایی اقتصادی سبب افزایش تنوع، ظرافت و ارزش مادی لباس ها می شود. همچنین پیشرفت تکنولوژی تاثیر مستقیمی بر بافته ها و منسوجات هر جامعه ای دارد. به این ترتیب مادامی که تولید منسوجات در پیشرفته ترین شکل زمان خود رواج داشت، لباس نیز از ظرافت، زیبایی و تنوع قابل توجهی برخوردار بود و در نتیجه این پیشرفت، پارچه های بافت ایران به نقاط مختلف جهان متمدن نیز صادر می شد (بابایی- اکبری، 1393 :4).
می توان گفت آنچه سبب شباهت فرهنگ پوشاک در نقاط مختلف کشور شده است تا حد زیادی متاثر از اعتقادات مذهبی مشترک اقوام مختلف ساکن در فلات ایران است. بدین ترتیب تمام اقوام ایرانی عامل «پوشیدگی» را در لباس های خود مورد توجه قرار می دهند. به عبارتی در هر دو محور، هم- زمانی و در- زمانی مولفه های مذهبی در پوشاک لحاظ می شود به طوری که در طول دوره اسلامی پوشش زنان و مردان مطابق با احکام اسلامی طراحی و دوخته شده است؛ اگر چه مطابق ساختار اجتماعی و مذهبی ایران باستان، زنان و مردان این دوره نیز پوشش کامل داشتند. نقش مراسم سنتی و فرهنگی نظیر مناسک مذهبی، جشن ها و سوگ واری ها در انتخاب نوع وشکل و حتی رنگ پوشاک تاثیر بسزایی داشته است (متین، 1373 :7).

لباس و فلسفه
اگر فردی جدا از روحیه و شخصیت اصلی خود لباس را به تن نماید به راحتی از لحن گفتار، حرکات، رفتار و نگاه و عدم هارمونی بیرونی و درونی خود از دید اشخاص تیزبین تمیز داده میشود شخصی که تلاش میکند ضعفهای خود را با لباس مخفی کند با اولین نگاه و کامل معلوم و افشاء میشود که او فقط زحمت حمل آن لباس را میکشد، انتخاب پوشاک برای خود فلسفه‌ای دارد که از عهده کسانی برمی‌آید که دید زیباشناسانه در مورد طرح و نقش و محیط زندگی خود دارند و این انتخاب حاصل قرن‌هاست که به ما انسانهای کنونی به میراث رسیده که با رشد رفاه مادی و اجتماعی به نهایت خود نزدیک و با آن زندگی می‌کنیم که البته اگر نهایت و پایانی در این راه وجود داشته باشد.
راجع به رنگ لباس و پوشیدن لباس فلسفه های مختلفی وجود دارد. به طور مثال:
فلسفه پوشیدن لباس نو در نوروز: لباس نو پوشیدن در نوروز باور کهنی است که از طبیعت اخذ شده است، چرا که ایرانی ها از سبز شدن درختان و نو شدن چهره زمین یاد گرفته اند که با آمدن بهار، لباس نو بپوشند و آن را دارای شگون می دانند. پوشیدن لباس نو در آیین های نوروزی، رسمی کهن در ایران است. تهیه لباس برای تحویل سال، فقیر و غنی را به خود مشغول می دارد. در قدیم تر توجه به تهی‌دستان و زیردستان برای تهیه لباس نوروزی به ویژه برای کودکان رسمی در حد الزام بود. خلعت دادن پادشاهان و امیران در جشن نوروز برای نو پوش کردن کارگزاران و زیردستان بود. ابوریحان بیرونی می نویسد؛ رسم ملوک خراسان این است که در این موسم به سپاهیان خود لباس بهاری و تابستانی می دهند.
مورخان و شاعران از خلعت بخشیدن های نوروزی فراوان یاد کرده اند و بر اساس این باور است که در وقف نامه «حاجی شفیع ابریشمی زنجانی» آمده است؛ هر سال شب های عید نوروز پنجاه دست لباس دخترانه و پنجاه دست لباس پسرانه، همراه کفش و جوراب از عواید موقوفه تهیه و به اطفال یتیم تحویل شود. سفرنامه نویسان دوره صفویه و قاجاریه، در شرح و وصف جشن های نوروزی از لباس های فاخر مردم فراوان یاد کرده اند. این باور کهن را در نوشته ها، توصیه ها و توصیف های نوروزی همواره می بینیم که از طبیعت پیروی کنیم، از درختان یاد بگیریم و با آمدن بهار، لباس نو بپوشیم که شگون شادمانی و آرامش است.
جشن نوروز به روزگارخوارزمشاهیان در میان توده های مردمان برگزار می شده چنانکه از «جامه های نوین و رنگارنگ» مردم اصفهان در این روز این امر هویدا بوده است. جهانگردان خارجی نیز در سفرهایی که به ایران کرده اند اطلاعات در خور توجهی در این باره بدست داده اند. از جمله شاردن در سیاحت نامه خود می نویسد: ایرانیان برای نوروز نام های مختلفی نهاده اند از آن جمله آن را «عید لباس نو» می خواندند. چون هر کس هر اندازه ای ندار باشد درین جشن یک دست لباس نو به تن می کند و افراد متمکن در ایام عید هر روزی ملبوس دیگری در بر می نمایند. در سفرنامه «جکسن» هم آمده است: برنامه ایام عید عبارت است از «لباس عید» پوشیدن، هدیه به هم دادن، تبریک و تهنیت به هم گفتن، شاد بودن و نشاط کردن.

لباس و خلاقیت
خلاقیت می تواند به صورت اتفاقی احساس شود. ناگهان لحظه ای پیش می آید که ایده جدید خودش را با تفکر آگاهانه نشان دهد و ما بتوانیم مساله همیشگی را حل کنیم. برخی خلاقیت را به هوش نسبت می دهند، ولی می دانیم که صرفا باهوش بودن، کافی نیست. ما زمانی خلاق هستیم که شرایط ذهنی مان، مناسب باشد. وقتی به ذهن، دانش و تجربه خود رجوع می کنیم، در ذهن مان می تواند ایده جدیدی خطور کند. آنگاه می توانیم مساله حل نشدنی را حل کنیم و واقعیت جدیدی را متصور شویم؛ اما تمام آنچه که در مورد آگاهانه بودن فکر می کنیم، اتفاق نمی افتند.
طبق نظرات محققانی چون (آرنه دایتریش) این که چطور ذهن ما عمل می کند، کلید فهم فرآیند خلاقیت است. به ویژه، سیستم نئو کورتکس و لیمبیک مغز- و احساس و تفکر منطقی، بر هر دو نوع خلاقیت ارادی و خود بخودی اثر می گذارند. طبق نظر دایتریش، افکار و احساسات، زمانی که ما حس لحظه ای شبیه به اورکا (جمله مشهور ارشمیدس: یافتم!) یا تجربه الهام هنری داشته باشیم، یعنی اینکه کارکرد هماهنگ با یکدیگر دارند و زمانی که افکار و احساسات به صورت دو شبکه بهم پیوسته (کنار همدیگر) فعالیت کنند، می توانیم خلاقیت ارادی بیشتر داشته باشیم. برای نمونه، اگر بتوانیم به صورت آگاهانه در دراز مدت خاطره های احساسی خود را به جریان بیندازیم، به تولید ایده و یا بینش ارادی منجر می شوند؛ اما باید بدانیم که برای خلاق بودن، نیاز داریم تا در وضعیت مناسب باشیم. کارکرد ذهن بر خلاقیت اثر می گذارد و نیز نوع احساسمان نیز بر کارکرد مغز اثر دارد.
خلاقیت در ذهن ما شکل می گیرد و محیط پویا به ما کمک می کند تا روشن تر و خلاق تر فکر بکنیم. خلاقیت در حوزه طراحی لباس نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یکی از کارهایی که هر طراح لباس آموزش می بیند پرورش خلاقیت ذهنی خود با استفاده از الهامات اطراف است، همانطور که کوکوشنل، طراح لباس مشهور می گوید: «مد فقط لباس نیست، آن را از آسمان گرفته تا خیابان ها می بینیم.» پس برای طراحی لباس از هر چیزی در طبیعت می توان استفاده کرد، مهم نوع نگاه طراح به آن است. البته الهام گرفتن ازطبیعت به ویژه از گل و شکل حیوانات موضوعی است که اغلب با آن کار شده و با این شکل الهام گیری از طبیعت آشنا هستیم؛ اما طراحان لباس نباید به تکرار یک موضوع پپرداخته و خلاقیت خود را کنار بگذارند بنابراین بسیاری از طراحان لباس به همین اکتفا نکرده و از عناصر دیگر در طبیعت از جمله میوه ها و حتی حشرات هم در طراحی لباس، کیف، کفش و… استفاده نموده اند. ایده وخلاقیت در صنعت پوشاک، تولید در صنعت مد و لباس، طراحی و الگو از اهمیت بسزایی برخوردار است.
بسته بندی لباس، تنها در موضوع حمل و نقل و انبار کارایی ندارد بلکه می توان به آن هویت یک برند را اضافه نمود. بسته بندی یک لباس اولین چیزی است که مشتری در حین خرید با آن روبرو می شود و یک موقعیت برای جذب مشتری نیز به حساب می آید. برخی از تولید کنندگان بر این عقیده اند که صرف هزینه برای یک بسته بندی، امری بیهوده و اضافیست ولی همین بسته بندی اگر به صورت مناسب انتخاب شود، تاثیر بسزایی را در فروش لباس خواهد گذاشت.
با استفاده از طرح های بسته بندی خلاقانه می توان تاثیر زیادی روی مشتری گذاشت و به غیر از بعد فروش، می توان با خلاقیت در بسته بندی لباس نام برند خود را در ذهن مخاطبان و مشتریان هک نمود ایده های خلاقانه قرار نیست هزینه های هنگفتی را برای تولید لباس به همراه داشته باشد و می توان با هزینه ای که روی قیمت تمام شده تاثیر زیادی نداشته باشد، از بسته بندی لباس خلاقانه استفاده نمود.

لباس و دین
لباس در میان همه ی ادیان (یهودیت، مسیحیت، زرتشت و اسلام)، به خاطر تناسباتشان با فطرت و احکام اشتراکات بسیاری دارند که هرکدام جداگانه اهمیت و جایگاه آن را مورد تاکید قرار می دهند. تنها تفاوت در حدود فلسفه و گاهی حجاب آن می باشد (اشرف گنجویی، 1385 ،38).
پوشش در همه ی ادیان مورد توجه خاصی بوده است، به طوری که زنان مقدس آنها علاوه بر عفت پیشگی و منزه از خطا بودن، پوشش کاملی دیده می شود که زنان مومن این ادیان، هنوز در زی این می باشند.